Rebirth: Shamara

CHAPTER 1

Shamara POV:

Kasabay nang paglabas ko sa walk in closet ay ang pagpasok ng isang babaeng nakasunuot ng pang-maid outfit, yung outfit ng mga maid sa anime. Like Rem and Ram sa Re: Zero, ang kaso black and maroon ang kulay ng suot na maid outfit ng katulong na'to.

"Don't you know how to knock?"

Harap-harapan niya akong inirapan but I remained calm at hinintay na lang na sabihin niya kung ano man ang sadya niya, kat*mad pumatol sa mga kagaya niya.

Base sa memories ni Princess Shamara, ganto talaga ang trato ng mga maids sa kanya. Hindi nababatikos kasi wala namang pake ang pamilya niya sa kanya.

Kinuha ko na lang yung pocket watch ko nà makaluma ang design, it's not just a clock, it's also a dimensional bag kung saan nakalagay ang mga gamit ni Princess Shamara. Nakita ko to memories niya kaya alam ko ang silbi nun.

"Your majesties are asking your presence in the dining room, Princess Shamara."

Masama ang tingin na pinupukol niya sakin na sinuklian ko naman ng walang ganang tingin, di ko knows prob niya at wala akong balak na alamin.

'Kapal ng muks, mula mantle hanggang crust, ganun kakapal ang mukha ng katulong na'to.'

I gave her a lead-the-way-look, she rolled her eyes muna bago padabog na lumabas sa kwarto ni Princess Shamara.

Just what the f*ck, isa na lang talaga at makakatikim na sakin ang babaeng yun.

Nauuna ako kay Adira sa paglalakad sa hallway, nabigla nga ako na kahit wala siyang respeto sa akin ay marunong parin siyang sumunod sa rules ng mga Royalty. Ang kaso, ekis parin siya sakin, sarap kunin eyeballs niya eh.

Lahat ng madadaanan namin ay hindi man lang yumuyuko o bumabati sakin bilang simbolo ng paggalang, ni paglingon di nila magawa.

'Kalap*stangan!'

Pero di ko na lang pinansin, I don't need their respect. As long as wala silang gagawing hakbang laban sakin ay walang hindi magandang mangyayari.

Ilang minuto na kaming naglalakad ngunit di parin kami nakakarating sa dining area, kung di lang pinakita ang mga memories ni Princess Shamara ay iisipin ko talagang pinagtri-tripan or nililigaw ako ng katulong na'to.

Sobrang lawak naman kasi ng Palasyong ito, naka-heels pa naman ako, 2 inch lang naman ang kaso ay di talaga ako sanay. Sumas*kit na rin paa ko pero di naman namumula, siguro yung dating Princess Shamara ay sanay sa nga heels kaya ganun. Di ko na lang pinansin yung sakit, bagkus ay pinagtuunan ko na lang ng pansin yung mga gintong kagamitan at mga mamahaling paintings na nadadaanan namin.

"Nandito na tayo, Prinsesa Shamara." hindi ko na pinagkaabalahan pang tignan ang mukha niya, maiinis lang ako.

My forehead creese when the guard didn't announce my arrival, di ba dapat merong ganun?

Di ko na lang pinansin at pumasok na lang sa dining area, pinagbuksan naman nila ako ng pinto kaya oks na.

An empty dining room welcomed me when I entered the room. Walang kahit isang nilalang akong nakita, even a food or utensils wala. Tanging yung malinis lang na napaka-habang dining table at chairs ang narito.

'Pinaglol*ko ba ako ng katulong na yun.' nakarinig ako ng matunog na pag-ngisi.

'The b*tch maid.'

Kinalma ko muna ang sarili ko bago ko napagpasiyahang harapin ang k*ng*nang katulong na Adira ang pangalan.

Pagkaharap ko ay bumungad sakin ang nakangising mukha ni Adira, reason why my face became stoic.

'Ansarap burahin ng ngisi niya.' kalmado ako pero nanggigigil na talaga ako.

"Where are they?" mapanuya siyang ngumiti bago ako sagutin.

"Poor you, Princess Shamara. Umalis na ata sila, hindi ka naman kasi ganun ka-importante para hintayin eh."

I didn't react, I'm just eyeing her with boredom.

"Done?" hindi ko na siya hinintay pang sumagot bagkus ay dire-diretso akong naglakad palabas sa dining room.

"Wha-what? Hoy, mahinang prinsesa ang b*stos mo talaga!"

I don't want to waste my time to a sh*tty girl like her, nakakabanas ang ugali niya... At ano daw? B*stos? Nakahubad ba ako para sabihin niyang b*stos ako, p*wta! Sarap niya talagang patulan, kung di ko lang hinahabol ang oras ay makakatikim talaga sakin ang bw*sit na yun.

"Hoy, bw*sit! Akala mo makakatakas ka sakin, ang kapal---A-aray, bitaw!"

Ngumisi muna ako bago padaksol na binitawan ang kamay niyang binalak na sabunutan ako, napahiga siya sa sahig dahil sa lakas na binitawan ko.

"Don't you dare lay your fe*lthy hand to my treasured hair if you don't want to lose it." napakalalim ng boses ko, isa pang maling galaw at di na talaga ako magtitimpi.

"Yo-You!" tinuro-turo niya ako habang ganun parin ang pwesto niya sa sahig, ang kapal talaga ng apog ng babaeng to.

"Dont you know that pointing on others is a rude act?"

Rerebatin niya pa sana ako kaso mabilis ko nang binali yung hintuturong ginamit niya para turo-turuin ako, narinig ko rin yung paglagutok ng buto niyang nabali.

"A-AHH, OUCH! HU-HU-HU, YUNG DALIRI KO AHHH."

I didn't mind her whimper, I also didn't mind the stares of the other maids and soldiers who did see what happened---who did see my cr*elty towards their co-servant.

Pansin ko na nagulat sila sa ginawa ko pero di ko na pinansin, mas iinit lang ang ulo ko mananatili ako sa lugar na'to. Dire-diretso lang akong lumabas at sumakay sa karawahe nang sa ganun ay makapunta na ako sa CA.

'Masiyado na akong late, t*ng*na! Nakakabanas bw*sit!'

Pinikit ko na lang ang mata ko at nag-isip ng mga bagay-bagay na makakapag-pawala ng pagka-ir*ta ko habang hindi pa kami nakakarating sa Akademya.

"Nandito na---."

Unang letra palang ay alam ko nang nandito na kami sa Akademya kaya dali-dali akong lumabas sa kalesa without letting him to finish his sentence. Hindi na rin ako nag-abalang pang magpaalam sa coachman dahil alam ko namang wala rin yung pake sakin at late na po ako.

As I step inside the Academy, nakuha ko kaagad ang atensiyon nila. Hindi dahil sa maganda ako kundi dahil kilala si Princess Shamara bilang mahina at walang kwentang Prinsesa. Kita ko ang mga pan*nuya nilang tingin na hindi ko na lang pinansin kasi as I said kanina, hanggang wala silang gagawing hakbang laban sakin ay wala rin akong gagawing hakbang laban sa kanila.

Kahit ibang mundo na'to ay di ako matat*kot na makipag-sabayan sa kanila, lalo na kung pisikalan ang labanan.

Tinaasan ko lang sila ng kilay at nagpatuloy na sa paglalakad papuntang section ni Princess Shamara.

Lower Section, dito daw tinatapon yung mga studyanteng mahihina. Kung di pa nagigising ang kapangyarihan mo o di mo pa ma-kontrol ang kapangyarihan mo ay dito ang bagsak mo.

Hindi pa ma-kontrol ni Princess Shamara ang kapangyarihan niya at masiyado siyang mahina para sa kapangyarihan niya kaya siya ay bumagsak sa Lower Section.

Matalino si Princess Shamara pero para sa mga namamaliit sa kanya ay isa siyang b*bo at mahinang Prinsesa.

Pagkabukas ko sa pinto ay bigla kong naagaw ang pansin nila pero kalaunan ay isa-isa rin silang nag-iwas ng tingin. Sobrang tahimik at para ang lalim ng iniisip nila, hindi sila mapakali na ewan... pake ko naman.

Nagtuloy-tuloy ako sa pagpasok at bagot na umupo sa pinakadulong upuan. Maliit lang pala ang bilang naming mga studyante ng Lower Section, mga nasa 15 lang ata kami.

Dumukdok na lang ako sa desk ko, wala namang nagtatangkang kausapin o lapitan ako kaya iidlip na lang ako. Mas mabuti na yun kaysa masayang laway ko at isa pa wala namang guro na nagtuturo.

Pero bakit nga pala wala pang guro, di ba dapat may nagta-talk na sa harap na guro kasi oras na ng klase?

Hindi ko na lang pinansin at umidlip na lang, siguro naman may rason ang gurong iyon kung bat wala pa siya dito. At sa totoo lang wala akong pake sa kanya, ang kaso kailangan kong mas matuto tungkol sa mundong ginagalawan ko ngayon at doon ako may pake.

Nakaidlip at nagising na ko't lahat-lahat eh wala parin talagang dumating na guro. Hindi na rin ganoong katahimik dahil may naririnig na akong ingay mula sa mga naguusap-usap sa paligid ko ang kaso ay sinasadya nilang hinaan ang boses nila, yung iba pa ay nagbubulungan lang.

'May iniiwasan ba sila? Nag-iingat?'

I badly need an answer kaya kakapalan ko na ang mukha ko, magtatanong ako, wala namang masama dun di ba?

"Any prob?" taas kilay at nakasandal sa upuan kong tanong.

Naagaw ko naman kaagad ang atensiyon nila. Nagkatinginan sila sa isa't isa ngunit walang may nagtakang sumagot.

"I don't want to repeat what I said, you know."

Tinukod ko ang siko ko sa desk ng upuan ko and then nagpangalumbaba. Isa-isa ko rin silang tinitigan dahilan para mataranta sila, matitigan ba naman ang walang emosyon kong mga mata.

'Makuha kayo sa tingin.'

Hindi ako yung tipo ng tao na makulit pero kailangan ko talaga ng kasagutan para naman aware ako sa mga nangyayari sa paligid ko, baka mamaya without knowing it ay oras na pala para mam*tay ako.

'You know, kapag extra ka ay palaging nakabuntot sayo si kamat*yan. Di ka naman kasi ganun ka-importante para mabuhay, walang kwenta buhay mo sa libro. That how it works..."

'... pero hindi sakin.' I mentally smirk

Balik tayo da realidad... Base sa memories ni Princess Shamara ay wala pa naman siyang ginawang hakbang na makakasama sa kanilang mga kaklase ko. Ni sa Novel, never na-mention na B*lly rin si Princess Shamara sa mga kaklase niya kaya nga di ko alam kung may nagawa bang masama si Princess Shamara sa kanila bago pa man ako pumalit sa katawan niya.

Napansin ko ang isang babaeng nagtaas ng kamay.

Seems like sasagutin niya ang tanong ko kaso di siya confident, pansin ko ang pagkagat niya sa kanyang labi at di rin siya makatingin ng diretso sakin.

"Why? Am I that b*d for you to be scared to me?"

Sa pagkakaalam ko kasi ay di kinatatakutan si Princess Shamara, minamaliit pa nga ito dahil sa mahina ito.

Umling naman siya, yung iba naman ay nakikinig lang.

"Then why?"

Di ko talaga mahanapan ng sagot kung bat sila nagkakaganyan.

Perks of being an extra, walang masiyadong info ang inilalabas sa kanya.

"A-ano, ano daw... Ma-mas*ma daw ang ugali m-mo, tapos, tapos bu-b*lly ka daw sa mga nakakababa sa-sayo sabi ng kumakalat na chi- chismis." kanda utal niyang sagot then nag-iwas ng tingin.

Kunot noo lang akong nakatitig sa kanya and it's seems that agree sa kanya ang iba pang mga kaklase ko.

'B*lly? Masama ang ugali? And chismis?...'

'...what the! Seryoso?'

Hindi pinakita sa no---I forgot, extra lang pala siya.

Pero bakit namang may kumakalat na ganung chismis. Di ba dapat ang 'mahinang prinsesa' 'hindi nararapat na prinsesa' 'walang silb*ng prinsesa' ang kumakalat patungkol sakin?

Kasi sa totoo lang, base ulit sa memories ni Princess Shamara. Noong hindi pa siya mag-aaral sa CA ay isa lang siyang mahina at wala siyang lakas na mam-b*lly, nagbago lang yun nung pumasok na siya sa CA.

'I wonder what's the reason behind her changes...'

'...and I think I know what's her reason is.'

An extra as it is

"I see..." binaling ko ulit ang pansin ko sa mga kaklase ko.

"...That's why y'll can't keep an eye to eye to me, am I right?" kalmado parin ako kahit na magulo ang isip ko. Kita ko rin ang sabay-sabay nilang pagtango as an answer

Hindi ko sila masisisi kung maniniwala agad sila sa chismis. Kilala ang pamilya ni Princess Shamara bilang r*thless and merc*less family, remember?

"Okay." I simply replied

Nagulat sila, kita ko yun però hindi ko na binigyan ng pansin. Pake ko naman sa iisipin nila, as long as wala akong gagawing masama or hindi ako mambu-b*lly then wala silang patunay na masama talaga ang ugali ko.

Walang gana akong tumayo, balak kong lumabas dahil pansin kong lunch break na pala. Wala pa akong kain mula kaninang umaga kaya need ko na mag eat, baka mam*tay pa ako dahil sa gutom.

Pansin ko ang pagsunod ng tingin nila sakin palabas pero ni katiting na tingin ay di ko sana ibibigay ang kaso may nakaagaw ng pansin ko.

Nakakunot ang noo ko habang nakatingin sa lalaking nakasalamin na nakaupo sa pinaka-gilid ng first row. Mukha siyang nerd pero gwapo parin, ang neat kasi niyang tignan. Hindi dahil sa nagwapohan ako sa kanya kaya naagaw niya ang pansin ko, familiar siya kaya ganun.

Napatigil muna ako at pinakatitigan iyong nerd na yun, baka maalala ko kung saan ko siya nakita o kung saan siya nakita ni Princess Shamara pero waley, di ko talaga maalala.

Nagkibit balikat na lang ako at ipinagpatuloy ang paglalakad palabas. Buti hindi niya ako nahuling nakatitig sa kanya, pansin ko pa naman na balak na niyang bumaling ng tingin sakin kanina.

Walang gana ako kong maglakad, kat*mad maglakad yowwo. Bakit kasi nasa Center Area ang Cafeteria? At bakit kasi nasa pinakadulo ang classroom naming mga nasa Lower Section? Ganun ba ka walang kwenta ang tingin nila samin para ilayo kami sa kanila?

Yung ibang room magkakatabi at malapit lang sa cafeteria, yung sa amin ay parang nakahilera sa mga inabandunang gusali.

Hindi naman mukhang inabandunang ang classroom namin, sa katunayan nga ay napakalinis ng room namin. Sadyang naiir*ta lang ako sa layo, malayo sa cafeteria at library.

'P*wta! Nakakab*nas!'

"Oh di ba? Tama talaga ang kumakalat na balita? Nakakat*kot siya, paniguradong madami na ang pinahirapan niya."

Ngayon ko lang napansin na nagpapalabas ako ng mabigat na awra kaya pinakalma ko ang sarili ko.

"Pero di ba, may sabi-sabi rin ang mahina daw ang nag-iisang Prinsesa ng Luxantrixxe kaya nga ayaw sa kanya ng ama at mga kapatid niya." napakunot ang noo ko.

Then dalawang balita ang kumakalat tungkol sakin.

Pati ba naman sa loob ng nobela ay may mga marites.

Hindi ko na lang pinansin yung mga bulungan sa paligid, pare-pareho lang naman ang subject nila 'Subject Princess Shamara'.

Nakarating ako sa cafeteria nang hindi ako nawawalan ng mata, kahit saan ako dumaan ay may matang nakasunood sakin at syempre di mawawala yung mga bulungan patungkol kay Princess Shamara.

'Magbabaon na ako sunod, nakakab*nas ang nakukuha kong atensiyon. Ansarap kunin ang eyeballs nila.'

Gawa sa glass ang Cafeteria kaya kita ang loob, madami nang tao. Nagtuloy-tuloy ako sa pagpasok sa Cafeteria without minding the others student na nandito rin, diretso lang ako sa counter.

Madami ang counter at wala masiyadong pila kaya naka-order ako kaagad.

Meal A lang ang ni-order ko, sapat na yun sa sakin kasi di naman ako ganun katakaw.

Take out yun kasi ayokong makipag-siksikan sa mga studyante dito kahit na madami pang bakanteng upuan. Mukhang wala pa dito ang ibang studyante ng CA.

Hindi ko na pinagkaabalahang ilibot pa ang tingin para tignan if nandito rin ba ang mga ibang characters ng nobela bagkus ay nagtuloy-tuloy lang akong lumabas sa cafeteria then I make my way pabalik sa Lower Section.

3rd Person POV:

Kasabay ng paglabas ni Princess Shamara ay ang pagdating ng mga Male Leads kasama ang kanya-kanya nilang mga grupo. Naagaw ni Princess Shamara ang atensiyon ng bawat grupo, napahinto pa nga ang mga ito.

Magkabilaan silang mga grupo, nasa left side ang grupo ng Male Lead na si Crown Prince Henryk Keij Nemrrich ay kasama ang magkambal nitong personal guard na sina Khael at Kalix Svoerje na anak ng Major General ng Nemrrich Empire.(Dalawa sa napakaraming extra ng nobela. Loyal kay Prince Henryk.)

'Is she the only Princess of Luxantrixxe, the only sister of my greatest rival?' napangisi si Prince Henryk nung malamang tama siya.

Medyo nahuhuli sa kanila ang grupo ni Prince Luthias Vix Zenith, the famous emotionless warrior. Nasa grupo niya ang 4th Male Lead na si Xidorn Xien Waverly, ang soon to be personal guard ni Princess Shamara. Kasama rin nila ang isa pang extra na si Gauthier Gavino, loyal servant of Prince Luthias. (Scholar kaya matalino sa klase, isang tahimik na extra.)

'She look familiar and... She's something.' nangunot ang walang emosyon mukha ni Prince Luthias.

Ang totoo niyan, nakuha ni Princess Shamara ang interes niya.

'Those eyes...' hindi mahanap ni Xidorn ang tamang salita para ilarawan ang mga mata ni Princess Shamara. Ang alam niya lang ay masiyadong nakakahepnotismo ang mga mata niya.

Sa right side naman ay nandoon ang kilalang antagonist ng nobela na kapatid rin ni Princess Shamara.

The Crown Prince of Luxantrixxe, Prince Shein Chadwick Luxantrixxe. Ang r*theless villain na masiyadong obsessed sa Female Lead. Kasama niya ang dalawa nitong personal guard na sina Ezachnus Maude at Cohen Asael, mga extra na parehong anak ng dalawang heneral ng Luxantrixxe Empire.

'Tsk! I didn't expect that the w*ak and ann*ying Princess is already here.'

Prince Chadwick na handa nang ipagpatubuyan ang kapatid niya kung sakali mang mangulit na naman ito sa kanya.

Sa mundo kasi ng nobelang 'The Right Path', tig-dalawa ang personal guard ng mga crown prince. Yung ibang royal blood ay tig-isa lang però syempre lahat nga mga personal guard nila ay malakas at hindi pipitchugi.

Medyo nahuhuli rin sa kanila ang grupo ng 3rd Male Lead, si Prince Wade Arix Hammington na kilala bilang charming playboy sa nobela. Kasama niya ang childhood friend nitong si Lord Craig Hans Luxantrixxe, the ann*ying extra na pangalawang anak ng Grand Duke of Luxantrixxe Empire. At ang isa pang childhood friend nila pareho na si Lord Raven Knox Avski, isang extra na na anak ng isa sa mga Duke ng Zenith Empire.

'Oh! Ang mahinang Prinsesa ay nandito na pala, maganda siya hah.' Prince Arix na pinakatitigan ang napakaamong mukha ni Princess Shamara, ang kaso nga lang bagot ang mukhang iyon.

Isa sa dahilan kung bat sikat ang grupo nila ay dahil sa pagkakaiba-iba ng Imperyo na pinanggalingan nila. At syempre hindi mawawala sa dahilan ng fame nila ang pagkakakilanlan nila, ang pagiging mga mahilig sa babae nila. Mahilig ring man-trip, ika nga... Ang grupo nila ang pinaka-maingay at pinakamahangin.

At may isa pang tao ang kanina pang sinusundan ng tingin si Princess Shamara, nasa hallway pa lang ay nasa bagot na Princess Shamara na ang atensiyon niya hanggang sa makapasok at makalabas uli ito sa cafeteria. Nasa rooftop ito ng clinic building na kung saan kaharap ang Cafeteria.

Iyon ay si Prince Alrik Kallias Clemens, isang extra na may gusto rin sa Female Lead.

"...." Prince Kallias

Wag na rin kayong magtaka kung bat hindi sila nagsasabay-sabay.

Gulo o di kaya pat*yan ang hatid nila kapag nagsama-sama. Nagpapataasan eh at syempre dahil rin sa Female Lead.

Balik tayo kay Princess Shamara na hindi napansin ang presensiya ng mga Characters ng nobela na nakapalibot na sa kanya.

Dala-dala ang inorder nito ay dire-diretso lang itong naglakad at dahil sa lalim ng iniisip ay di niya napansin ang grupo ng Kuya niya. Nilampasan niya lang ang mga ito at nagtuloy-tuloy pabalik sa Lower Section room.

'Did she just ignored me?' di makapaniwalang tanong mi Prince Chadwick sa isip niya.

Nasanay kasi siyang parati itong nakabuntot sa kanya kapag nandoon siya sa Kaharian nila. Parati nito siyang kinukulit at kinakausap kahit nag-end up na ipinagtatabuyan niya lang ito.

Nabalik lang siya sa realidad nung makita niya ang nang-aasar na titig ni Prince Henryk sa kanya. Mabilis niyang niwala ang emosyon na bumabalatay kanina sa mukha niya, he become emotionless.