Chapter 3

1351 Words
Wedding is supposed to be happy and exciting. But for Yvonne, it's not. Oo nga, masaya siya dahil maikakasal siya sa lalakeng gusto niya pero hindi naman siya nito gusto. Maybe he likes her, but just because of her body. It's all about the deal. Pumayag lang itong maikasal silang dalawa dahil sa katawan niya and that pains her.  She wants to run but she can't. Alam niyang kung tatakbo siya, sa pamilya niya babalik ang kanyang gagawin. She can't back out now, she needs to do this for her family. Kung katawan niya ang kapalit para umahon ang kumpanya ng kanyang pamilya, gagawin niya iyon.  She's biting her lips to stop her tears from falling down while walking in the isle. Good thing, she's wearing a veil kaya't hindi iyon napapansin ng mga bisita. She slowly looked around to see the guests' smiling faces. Akala siguro ng mga ito'y masaya at normal ang kasal nila. If only they know...  Napahigpit ang kanyang kapit sa braso ng kanyang ama nang malapit na sila sa altar. She doesn't want to let go of her father's arm. There's something inside her that makes her want to stop.  "Anak, are you okay?" pasimple nitong bulong sakanya. Huminga muna siya ng malalim bago sumagot. "Y-yes dad, kabado lang." kita niya naman ang pagtango nito. Pagdating nila sa altar ay dahan-dahan siyang napabitaw sa braso ng kanyang ama. Hindi niya tinapunan ng tingin si Blaze sa takot na maiyak siya sa harapan nito. "Take care of my daughter or else I'll shoot you." banta pa nito. Siguro kung tunay lang ang kasal nila ay tatawa pa siya. She bit her lips to stop herself from crying. Hearing her dad say those words makes her want to just runaway but she can't. You're doing this to save the company... she whispered to herself. Napasinghap siya nang hinawakan siya sa kamay ni Blaze. Hindi niya parin ito tinignan kahit ramdam niya ang pagtingin nito sa kanya.  Inalalayan siya nitong makaupo sa may altar kaharap ng pari. Napatingin naman siya sa pari na nakangiti lang sa kanilang dalawa. Hindi siya makangiti dahil sa sobrang kaba na kanyang nararamdaman.  Nagsimula na ang wedding ceremony. Hindi niya masyadong maintindihan ang ibang sinasabi ng pari sa kanila dahil hindi niya ito pinakikinggan. Nakatulala lang siya habang nakaupo sa harap ni Blaze.  Bigla siyang napasinghap nang maramdaman niya ang pagpisil ni Blaze sa kanyang kamay. Nilingon niya ito at nakita niyang nakangiti ito pero tinitignan nito ang pari. Hinarap niya naman ang pari na tinitignan lang siya. Tinuloy nito ang pagsasalita hanggang sa pinatayo na sila nila para sa exchanging of vows. "Blaze, will you have Yvonne to be your wedded wife, to live together in the covenant of faith, hope, and love according to the intention of God for your lives together in Jesus Christ? Will you listen to her in most thoughts, be considerate and tender in your care of her, and stand by her faithfully in sickness and in health, and, preferring her above all others, accept full responsibility for her every necessity for as long as you both shall live?"  "I do, father." sagot nito. Nakita niya naman ang pagtango ng pari tsaka siya binalingan. " Yvonne, will you have Blaze to be your wedded husband, to live together in the covenant of faith, hope, and love according to the intention of God for your lives together in Jesus Christ? Will you listen to him in most thought-"  "I do, father." bigla niyang naisagot. Bakas ang pagtataka sa mukha ng pari dahil sa kanyang pagputol ng dapat nitong sasabihin sakanya.  "I-I mean..." Damn! Ba't kasi 'di mo pinatapos?!  "Looks like my wife-to-be is excited." rinig niyang sabi ni Blaze. Nagtawanan naman ang mga tao, pati ang pari. Napayuko nalang siya sa kahihiyan.  "I, Blaze Villiarde take you Yvonne to be my wedded wife, to have and to hold from this day forward." Tinignan niya ito at hinintay itong ituloy ang sasabihin nito ngunit wala, ngumiti lang ito sakanya. From this day forward lang pala... Napangiti siya nang mapakla. "I-I, Yvonne La Cruz take you Blaze to be my h-husband, to have a-and hold from this day forward for better for worse, for richer for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish, 'til death do us part..." yeah, 'til death do us part...   "According to God's holy ordinance, and there to I pledge you my love and faithfulness..."  Hindi niya napigilan ang pagtulo ng butil ng luha mula sa kanyang mata. Agad naman siyang yumuko upang hindi iyon mapansin.  "May I have the rings?" tanong ng pari. Isinuot agad sa kanya ni Blaze ang singsing ng walang sinabing kung ano. Nang ibigay sa kanya ang singsing ay nagsalita muna siya. She gulped and inhaled deeply before talking. "I give you this ring as a symbol of our love..." my love "and with all that I am... I promise to be a good wife to you..." tsaka niya ito isinuot sa daliri ni Blaze. Tinignan lang siya nito.  "You may now kiss the bride." sabi ng pari. She closed her eyes when Blaze slowly lifted the veil. Dahan-dahan niyang idinilat ang kanyang mga mata at agad niyang nakasalubong ang kulay asul nitong mga mata na mataman lang siyang tinitignan. Biglang bumilis ang pagtibok ng kanyang puso nang ngumiti ito.  She knows that this wedding is a bad idea, alam niyang mararanasan niya lang ang sakit na maibibigay sa kanya ng kasal na iyon. She knows that after this wedding... magsisimula na ang kanyang massive heartache at dahil 'yon kay Blaze. Kusang pumikit ang talukap ng kanyang mga mata nang inilapit ni Blaze ang mukha nito sa kanya tsaka hinuli ang kanyang mga labi. He kissed her passionately like he's in love with her. No he's not... They stopped kissing when they heard the guests' cheering. Napangiti siya ng mapakla. Bahagya siyang napaatras nang dumampi ang palad ni Blaze sa kanyang mukha pag punasan ang kanyang mga luha sa mukha. Ni hindi niya napansin na umiiyak na pala siya. Tinignan niya ang kanyang mga magulang na mataman lang silang tinitignan. They don't look happy. Parang naramdaman ng kanyang mga magulang na hindi siya masaya. She just smiled at them and mouthed 'I'm fine'.  "Ladies and gentleman. I present to you, Mr. and Mrs. Villiarde!"  ---- Nasa resthouse sila ng mga Villiarde sa Palawan. Malapit ito sa dagat kaya't kailangan niyang magsuot ng jacket upang maibsan ang lamig na kanyang nararamdaman. She's just looking at the stars when she felt arms encircling her waist.  Pigil ang kanyang hininga nang hinawi nito ang kanyang jacket tsaka hinalik-halikan ang kanyang leeg. "B-blaze..." tawag niya dito ngunit parang isang bingi itong patuloy lang sa paghalik sa kanyang leeg. She turned around and their gazes met. His eyes are full of lust and desire. He claimed her lips and kissed her hungrily, tinugon niya naman ang mga halik nito. "Mmmmnn.." she moaned. She can feel his needs with his kisses. The way he kiss her... hindi iyon tulad sa paghalik nito sakanya sa simbahan kanina. Earlier's kiss was passionate... pakita lang siguro ito nito sa mga tao.  "B-blaze stop..." pigil niya dito nang bumaba ang halik nito sa kanyang leeg. Naramdaman niya ang pagpisil ng kaliwang palad nito sakanyang dibdib.  "S-stop please..." hindi muna pwede! Nang maramdaman na pababa na ang kamay nito sakanyang p********e ay malakas niya itong tinulak. "F*ck!" malakas na pagmura nito tsaka siya binigyan ng matalim na tingin. "You agreed to become my bed warmer! That is our deal! I already gave you my name kaya't tuparin mo!" napaatras siya sa lakas ng sigaw nito.  "Eh kasi... h-hindi kasi talaga pwede e..." napasandal siya sa pader nang linapitan siya nito.  "Why?!" agad siyang umiwas ng tingin habang kagat-kagat ang kanyang labi. "M-may ano... kasi..." Nakakahiya!  "Ano?!" sigaw nito. "M-may period ako..." mahinang bulong niya. "What?" bigla siyang napayuko. "Meron ako ngayong araw..." bigla itong lumayo sakanya tsaka pumasok sa banyo at pabagsak na sinara ang pintuan.  "f**k your period!" rinig niyang sigaw nito sa loob ng banyo.  --- NOCTURNALBEAST
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD