23. จะงงมาก

1190 Words

“มึงว่าไงนะอัน” “กูก็งงๆ วะ แต่คิดว่าใช่” “มึงพาผู้ชายเข้าบ้าน แถมนอนเตียงเดียวกันอีก อย่าบอกนะว่า...” “อย่าหลงประเด็นได้ป่ะ” “เรื่องน้องมึงเอาไว้ก่อน กูหมายถึงเรื่องเมื่อคืน” “ไอ้ริ!!” เช้าวันถัดมาอ้ายอันสะดุ้งโหยง เธอมองไปรอบๆ ก็พบว่าไม่มีใครอยู่แล้ว แก้วสองใบบนโต๊ะและขวดบรั่นดีถูกเทกินจนหมด นอกนั้นก็ไม่มีอะไรหาย คนสร่างเมากำลังใช้สมองอย่างหนักว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในคืนนั้น “นึกไม่ออกวะ” “มึงเสียตัวให้เขาแล้วใช่มะ” “อีบ้า! กูว่าไม่” เจ้าตัวภาพตัดตั้งแต่กรอกเหล้าเข้าปากแก้วสุดท้าย ตื่นมาก็ไม่รู้สุกว่ามีส่วนใดผิดปกติ ฉะนั้นความสาวยังคงไม่ถูกปล้น “แล้วจะเอายังไงเรื่องน้องมึง” “คืนนี้กูจะไปตามร้านที่ว่า” “รอกูก่อน เดี๋ยวเจอหน้ากันก็ทะเลาะกันอีก” “กูไม่ได้จะอะไรป่ะ ขอแค่เห็นว่ามันยังไม่ตายก็พอแล้ว” ความสัมพันธ์ในครอบครัวห่างหายกันจนเหมือนว่าเป็นคนอื่นคนไกล แต่ตอนนี้คนไกลก็กลับมาแล้วแต่ก็ไม่ได้ข่าวจนต้องมาคอยสืบหาตัว “ให้กูกลับมาก่อนนะอัน กูไปด้วย อยากเจอมันเหมือนกัน” “มึงทำงานไปเถอะริ เรื่องมัน กูบอกแล้วว่ากูไม่ได้อะไร” อ้ายอันส่งเพื่อนรักที่กำลังจะออกต่างจังหวัดไปถ่ายงานโฆษณา เออีสาวพร้อมทีมงานกว่าสิบชีวิตมุ่งหน้าไปยังทะเลสวยที่ห่างจากกรุงเทพฯ ราวๆ ห้าชั่วโมง “คัท! ปิดกอง” การถ่ายทำใช้เวลาเพียงไม่นานเพราะความมากสามารถของดาราสาวทำให้งานผ่านภายในเทปเดียว เขมรินทร์ในชุดนางฟ้าสีขาวสะอาดกำลังกลับที่พัก แต่เธอไม่วายทักทายผู้คน “ขอบคุณทุกคนมากนะคะ งานวันนี้สนุกมากเลย” “ระดับนางเอกอย่างน้องเข็ม งานถึงได้ราบรื่นดี” “แหม! เกินไปค่ะ เข็มต้องขอบคุณพวกพี่และทีมงานต่างหากที่น่ารัก เข็มเลยสนุกเหมือนไม่ได้ทำงานเลย” ^^ การหยอกล้อตามภาษาคนสายงานเดียวกัน เออีสาวเป็นแม่งานและเป็นตัวแทนลูกค้า เมื่อเสร็จสิ้นจึงจัดปาร์ตี้เลี้ยงขอบคุณ “คุณเข็มอยู่ทานอะไรด้วยกันก่อนนะคะ” “ได้ไม่นานนะคะ พรุ่งนี้เข็มมีงานแต่เช้า” “โห! ไม่ได้พักเลยเหรอคะเนี้ย” “มีโอกาสก็รีบทำอะคะ ทุกคนให้โอกาส ให้งาน ที่เข็มมีทุกวันนี้ได้ก็เพราะโอกาสของทุกคนที่เมตตา” “สุดยอดเลยคะ คุณเข็มเนี้ยนสงเอกทั้งในและนอกจอจริงๆ” “ไม่ขนาดนั้นคะคุณเอลี่ ยอกันเกินไป” ฮาๆๆๆ ตกดึกพอสมควรจนกระทั่งมีบางส่วนแยกย้ายไปพักผ่อน บางส่วนก็ยังคงสนุกกับงาน แต่เออีสาวสังเกตุว่าหนึ่งในทีมที่มาด้วยนั้นห่างหน้าไปตั้งแต่หัวค่ำ “อยู่นี้เอง! นั่งเป็นพระเอกมิวสิควีดีโอเหรอวะ” “ริ! กูว่ากูชอบมึง” คนหัวฟูถือขวดเบียร์ในมือหันมองหน้าพร้อมตาแดงก่ำแบบคนเมา อาร์ทคงใช้มันเพื่อให้มีความกล้าบอกความในใจ “เมาแล้วเลอะเทอะนะมึง” แต่คนฟังกลับไม่สน เอลี่ไม่ถือสาคนเมากลับนั่งลงข้างๆ และตบบ่าอาร์ทเบาๆ เพราะเวลาตนเมายิ่งกว่านี้ด้วยซ้ำ “จริงๆ นะเว้ย” “กูรู้ว่ากูสวย รวยและเก่งฉิบหาย เราเป็นกันไอ้อาร์ท มึงแค่เมาอย่ามโนไปเอง...พรึ่บ!” คนแรงเยอะกว่าโผเข้าหาร่างเล็กขณะที่เอลี่ไม่ทันระวัง ชายหนุ่มกดตัวหญิงสาวนอนราบกับม้านั่งและยกตัวเองขึ้นคร่อมเอวบาง สองมือหนารั้งสองมือบางไว้เหนือหัวให้ไร้หนทางปัดป้อง “ไอ้เหี้ยอาร์ท ปล่อย” เอลี่รู้แล้วว่าคนเมาเล่นไม่เข้าท่า “กูชอบมึง” “ปล่อยกูนะไอ้ห่า” “กูชอบมึงจริงๆ นะริ” ปล่อย!!!! ครีเอดหนุ่มโน้มตัวหมายจะจุมพิตสาวที่ตนสารภาพความในใจ แม้เธอจะพยายามดิ้น คนเมาปล้ำกับคนเกือบเมาอยู่เป็นนาทีก่อนที่จะมีเสียงมือกระทบแก้มดังขึ้น เพี๊ยะ!! “ริ! กูขอโทษ” “ปล่อยกู” “กูไม่ตั้งใจริ กูขอโทษจริงๆ” “บอกให้ปล่อย ปล่อยกู!” เอลี่ยกขาถีบชายหนุ่มจนอาร์ทปลิวร่วงไปอีกทาง หญิงสาวด่ากราดเสียงดังอย่างลืมตัวก่อนจะตรงกลับเข้าพักและรวบทุกอย่างลงกระเป๋าก่อนจะออกห้องพักทันที “ริ! คุยกันก่อนได้ไหม” “กูไม่อยากเห็นหน้ามึงอีก” “กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจจริงๆ” “ไสหัวไปก่อนที่กูจะหมดความอดทน” เอลี่ยืนกำหมัดแน่นพร้อมด้งยน้ำตาไหลอาบหน้า ใครจะนึกว่าการสนิทกับเพื่อนต่างเพศจะเลยเถิดมาจนถึงขั้นนี้ แม้จะเกิดขึ้นเพราะสุราเป็นเหตุ แต่การที่อาร์ทพยายามล่วงเกินตัวเองมันเกินจะรับได้ “กูผิดไปแล้วจริงๆ ริ กูขอโทษจริงๆ” “ไปตายซะเถอะ ต่อไปนี้มึงกะกูไม่ใช่เพื่อนกัน” เอลี่ถีบชายหนุ่มหงายหลังอีกครั้งและเดินขึ้นรถโดยไม่มองอะไรเลย เมื่อระบายความโกรธไปกับกรี๊ดลั่นรถจากนั้นก็ระเบิดน้ำตาออกมา The one “หน้าไม่อายเลย” “แอบกินกันเหรอ” “ไม่แอบมั้ง เขาเม้าท์กันว่าฟัดกันริมชายหาดไม่สนใจใคร” ปัง!!! ข่าวลือหนาหูเกี่ยวกับทีมงานถ่ายโฆษณาต่างพากัยพูดถึงและแน่นอนว่าเขาหูอ้ายอัน โดยนิสัยไม่สนใจเรื่องคนอื่นแต่พอมาเรียบเรียงก็เดาออกว่าคนทั้งออฟฟิศกำลังนินทาใคร “เห็นกับตาไหม ถ้าไม่ก็อย่างคิดเองเออเอง” “แล้วเพื่อนมึงว่าไงล่ะ เปลี่ยนบรรยากาศเหรอ โรงแรมก็มีนะ ไปฟัดกันริมหาดไม่อายคนอื่นบ้างรึไง” เจ้าแม่ขาเม้าท์เป็นหนึ่งในวงสนทนา ไม่ทีเรื่องใดที่หนึ่งธิดาจะพลาด เรื่องนินทาชาวบ้านเธอรู้ลุกราวกับเห็นมันด้วยตาตัวเอง “ได้ข่าวว่าลางานด้วยนิ อายเหรอ อายทำไม” “เงียบปากไปเลย” “เถียงไม่ออกล่ะซิ บอกเพื่อนมึงนะ คนเขารู้กันทั้งออฟฟิศแล้ว มาทำงานเถอะไม่ต้องอาย” “หุบปาก!” รองผู้จัดกาบัญชีจอมหัวร้อนแทบจะกระโดดตบปากหนึ่งธิดา เจ้าตัวเองก็เพิ่งรู้จากปากชาวบ้านและยังติดต่อเอลี่ไม่ได้ ความเป็นห่วงผสมร้อนใจจึงไม่รอช้ารีบกลับไปยังคอนโด ปังๆๆ “อย่าให้กูต้องไขเข้าไป” ปังๆๆ “กูรู้ว่ามึงอยู่นะไอ้ริ เปิดประตู” ปังๆๆๆ Ping ข้อความถูกส่งเข้ามือถือ ช่วยไม่ได้ที่อ้ายอันจำต้องเปิดดู เอลี่พิมพ์มาบอกว่าเมื่อตัวเองพร้อมจะออกไปหาอันเอง จากนี้ยังไม่สามารถพูดอะไรได้จริงๆ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more