“ทำอะไรอยู่ครับ”
เอลี่สะดุ้งยืนตัวตรง เขินอายจนทำหน้าไม่ถูก
“หานี้อยู่เปล่า...ฮึ่ม!”
“เอาคืนมานะ”
“รหัส!”
ห๊ะ!
“รหัส?! จำไม่ได้ ต้องแสกน”
“งั้น เข้ามาใกล้ๆสิครับ”
เธอไม่อยากไว้ใจเขา สายตาท่าทางคาดเดาได้ยากว่าคิดจะทำอะไร
“อ๋อๆ! 2101”
พชรยิ้มยกมุมปากอย่างพอใจ รหัสเข้าเครื่องเป็นเลขห้องเธอแท้ๆ ทำไมเขาถึงคิดไม่ออกถึงจุดนี้
เมื่อตนได้สมใจ เดินหายเข้าไปในห้องนอน เงียบอยู่พักใหญ่จนเสียงอาบน้ำในห้องน้ำดังขึ้นตามมา
เอลี่รีบตามหาของตัวเองแล้วคว้ามือถือมาตรวจดู พชรเล่นจัดการ Add Friend ทั้ง Line IG Facebook Twitter ทุกช่องทางที่ใช้ติดต่อกัน
.
.
.
ปัง! นางเอกผลักประตูเข้ามาทันที ประสานสายตาเข้ากับเอลี่ที่อยู่ก่อน นางเอกดังก้าวฉับๆตรงใส่ พร้อมกับวาดมือลงแก้ม แรงตบนั้นมหาศาลจนกระทั่งคนถูกตบปลิวล้มไปกับพื้น
“หน้าด้าน คิดจะตีตัวเสมอฉัน ดูตัวเองด้วยนะ”
“นี่...คุณเข็ม!”
เอลี่แปลกใจกับบุค
