Hindi ko maiwasang isipin kung sino ba ang kausap niyang 'yon?
May sakit talaga. Konti lang naman pero may kirot.
Yumuko ako. Bumagsak sa kamay ko ang dalang bag. Lundo ang mga balikat na lumapit ako sa lamesa. Umupo doon.
Parang mas nakakapagod pa ito, ah!? Kesa sa ilang linggong puyat. Naka-wala nang mood.
Knock! knock! Knock!
Napa-tingin ako sa pinto. Walang lakas na tumayo. Nagtataka man kung sino 'yon at bakit? Nanaig pa rin ang pagod ko. Umupo lang ako doon walang ganang tumayo.
Magkukunwaring walang tao. O, kaya naman nasa banyo at 'di naririnig ang mga katok.
Knock! Knock! Knock!
Naulit muli ang mga katok. Hindi naman malakas, tama lang. Parang nag-iingat pa nga sa pagkatok.
Knock! Knock! Knock!
Hmmm, hindi talaga siya aalis.
Bigla ko na-isip sino ba laging pumupunta
