ZİFİR ( ÜCRETSİZ)

PİKNİK

Kaner sırtımdan sarıldı.

' bırak. Açım. Zaten patlattın torbayı. Akıp gidecek. '

' Poşeti mi koklatacağım sandın diğerleri gibi. '

' Bırak dedim sana. '

' çok güzel kokuyor değil mi. Gelmeden bir kaç dakika önce koydum. Hala sıcaktı. Kokla Aymira. '

' seni öldüreceğim. '

Bedenimi tamamen bedenine yasladı. Hava birden sıcak mı olmuştu. Kafasını saçlarımın arasına gömdü. Ve derin bir nefes aldı.

' Kokunun benim için yaratıldığına yemin bile edebilirim. ' diye mırıldandı. Lanet olsun bir insanın sesi nasıl bu kadar seksi olabilirdi. Muhteşem bir tınısı vardı. Öylece hareketsiz kalıp kaslı göğsüne daha da yaslandım. Bir eli bana dolanmış dururken diğer eli saçımı sol yanıma doğru topladı

' Aymira '. Diye fısıldadı. Adım daha önce hiç bu kadar şiiri çağrıştırmamıştı. Kesinlikle bu dağlardan biri volkandı. Biraz önce patlamıştı. Ve ben şu an eriyordum. Enseme konan tüy gibi öpücükle yok olup gitmiştim.

Kendini birden geri çekti ve ben üşüdüm. Hızla ona doğru döndüm. Lanet olsun o benim düşmanımdı. Ondan etkilenemezdim.

' Ve diğer bir şartım bir daha böyle bir şey yapmayacaksın '

Güldü. Niye bu kadar güzel gülmüştü ki şimdi.

' Nasıl bir şey. '

' Bence sen gayet anladın ' dedim sesimi dik tutmaya çalışırken. Beni eritecek şeyler diyecek halim yoktu.

' Seni fazlasıyla zorlayacağım Aymira' derken bunun düşündüğüm anlama gelmiyor olduğunu umut ettim. Neyse ki cümlesine ' bu nedenle yarın okula gidiyorsun bakalım kaç kişiye saldırmak isteyeceksin ' diye devam ettiğinde derin bir nefes aldım. Bir vampirin bile nefese ihtiyacı oluyordu demek ki.

...

3 gün sonra...

Hayatımın en zor günleri listesine girilecek üç gün yasadım. Kaner beni fazlaysa zorluyordu. Kavga çıkarıp yenilerden birinin yaralanmasına bile neden olmuştu. Kanı akarken yere oturup beni izledi. Kendimle savaş veriyordum. Sonunda koşarak kaçtım. En azından saldırmamayı başarmıştım.

Ders bitince alışveriş için merkeze gittik. Kendime bir araba almalıydım. Vampir hızı şehir içinde bir işe yaramıyordu. Her yere Kaner in götürmesini bekleyemezdim.

Alışveriş için AVM ye girdiğimde Kaner arabada kalacağını söyledi. İşime gelmişti. Bir kaç kıyafet aldıktan sonra onu gördüm.

İnsan olmadığı bakışından bile belliydi.

' Sonunda seni buldum. '

' Sen kimsin. '

' Sedat Sağlam. Soyisim tanıdık geldi mi. O sığındığın ezikler bahsetmiş olmalı. '

Kolumu tuttu. Ve beni sürüklemeye başladı.. ondan kurtulamıyordum. Otoparka indiğimizde beni yere fırlattı. Tekmeler atmaya başladı. Yaralar çabuk kapanıyor ama hızla vurduğu için yenileri çabuk açılıyordu. Dönüşümden önce başıma gelse kesinlikle ölmüş olurdum. Beni kaldırıp yerden yere çarparken ondan kaçmayı bile başaramıyordum. Çok güçlüydü. Birden

' Gücün ancak ona mı yetiyor. Kendini böyle mi güçlü sanıyorsun ancak. ' diyen Kaner in sesini duydum. Sedat denen herif ona dönünce hızla kalktım. Ve Kaner in arkasına saklandım. Beni koruyacağını biliyordum. Ve bu berbattı . Ona bu kadar güvenmem yani.

Sedat ve Kaner arasında bir dövüş başladı. Etrafta insan yoktu. Vampir gücüyle dövüşüyorlardı. Kaner sanki yere değmiyor uçuyordu. Hayatımda böyle bir dövüş görmemiştim. Sonunda Sedat tekrar görüşeceğiz diyerek arabaya bindi ve gitti.

....

Kaner le arabaya geçtiğimizde güldü.

' Bir daha başkası eğitsin triplerine girmezsin herhalde. '

' O gerçekten çok güçlüydü..'

' o bir safkan. Yüz yıl dövüş eğitimi alsan dönüştürülmüş olarak ona karşı şansın yok. Hatta ona karşı bir çok safkan bile yetersiz. Beş yüz yıldır işi dövüşmek onun. '

' Sen nasıl dövdün '

' Beni kimseyle karıştırma Aymira. '

Eve gittik. Aldığım her şey orada kalmıştı doğal olarak. Sıkıntıyla üzerimi değiştirirken cebimden bir kağıt düştü.

Seninle yeniden görüşeceğiz Ferzin. Kaner hakkında bilmediğin çok şey var. Ve tabi ki onun senin hakkında.. Günü geldiğinde bana ayağınla geleceksin.

Notu yırtıp yaktım. Ferzin ismini gizliyordum. Ferzin kraliçe demekti. Bizim ailede isimler ya Ferzin ya Ece olurdu. Annemin Ece anneanemin Ferzin onun annesi Ece ydi. Yani ismimin Ferzin olduğunu öğrenmesi büyücü olduğumu öğrenmesiyle eş değerdi.

....

Bir ay sonra...

Kaner in anlatımı...

Sedat ortalıktan kaybolmuştu. O günden sonra Aymira daha gergin olmaya başladı. Sanki bir şey gizliyordu. Başkası olsaydı çoktan bulmuştum ama onun beynine haberi olmadan giremiyordum. Ve ne sakladığını da bilmek istediğimden emin değildim.

Sedat ın insanların kalabalık olduğu bir yerde karşısına çıkması şüpheli bir durumdu. Üstelik benim ya da Taner in yanında olacağımızı bile bile.

Büyükbabam Aymira yı araştırma görevini Taner e vermişti. O da bir şeylerden şüpheleniyordu. Bu arada büyükbabam haklı çıkmıştı ve Esila ile Taner birbirlerine aşık olmuştu. İkisi de bunu kesinlikle kabul etmiyordu. Taner Esila ile atışmaktan Aymira yı araştırma konusuna odaklanamıyordu..

Bugün hep birlikte piknik yapacaktık. Esila ile Aymira nın bu insansı istekleri hoşuna gitmese de anlamadığım bir nedenle ona hayır demekte zorlanıyordum.

Onunla dövüşmek inanılmaz zevkliydi. Dönüşürülmüşlere göre çok iyiydi. Ve ona dokunmak hoşuma gidiyordu. Taner le ortak noktamız da buydu. İkisi de daha önce hiçbir erkeğin onlara bu kadar dokunmadığını bildiğimiz kızlardı. Ve bu onların bize özel olduğunu düşünmemizi ve bizim için herkesten farklı olmalarını sağlayan bir durumdu.

Vampirlerde pek sadakat yoktu. Kaç yıl aynı kişiye istek duyabilirdin ki on mu yirmi mi elli mi. Bir yerden sonra aynı ten aynı şeyler sıkıyordu. Ama bizim ailede evlilik durumu farklıydı. O yüzden iyi seçim yapmak zorundaydık. Kimi seçersek seçelim eş olarak yönetime geçecek çocuklar dünyaya getireceği için ayrılık durumu söz konusu değildi. Diğer safkanlar arasında 10-15 evlilik yapan vardı ama bizde olmazdı.

Bu durumun bir kötü yanı da buydu zaten. Safkanla evlenmek zorundaydık. Eninde sonunda mutlaka bir safkanla. Ve daha şimdiden bile hiçbir safkanın bize Esila ve Aymira gibi hissettirmeyeceğini biliyorduk. Ama Aymira ile olamazdık. Asla olamazdık.

....

Aymira nın anlatımı...

Bir kaç kez gizlice Kerem le görüşmüştük. Artık huzursuzluk çıkmaya başlamıştı. Benim öldürüldüğüm annemin üzüntüden bir süre uzaklaştığı haberini yaymıştık ama bu da onları uzun süre oyalamazdı. Artık bir şeyler yapmam ve kısa sürede yönetimi devralmam gerekiyordu.

Piknik tamamen bahaneydi . Ailemin öldürüldüğü yere gitmekti amacım. Safkanları etkisiz hale getiren ve öldüren büyüleri kraliçeden başkası bilmezdi. Çünkü başkası için yapımı ölümcül olabilirdi. Yani annem hayatta olmadığı için bir şekilde büyüyle o güne dönüp o büyüyü öğrenmeliydim.

O güne dönmek. Bu benim için çok kötüydü. Bedensel olarak dönmeyi ve ailemi kurtarmayı ne çok isterdim. Ama mümkün değildi. Ancak zihinsel olarak geçmişe dönebiliyorduk.

....

Hep beraber oturup insan yiyecekleri yemek en çok Esila ya iyi gelmişti. Taner onun mutlu olmasından mutluydu. Mükemmeldiler ama atışmadan duramıyorlardı.

Yalnız dolaşmak çiçek toplamak istediğimi söyledim. Esila Taner ile atışmaktan ayrılıp benimle gelmeyi teklif edememişti. Kaner ise ' ne halin varsa gör ' demişti. ' fazla uzaklaşma. Sesini duyaracak yerlerde gez. '

Umursamaz tavırları işime gelse de içimde bir yeri rahatsız ediyordu. Dönüş büyüsü için lazım olan malzemeleri bulmak için vampir hızımı zorluyordum.

Hepsini toplayınca ailemin öldürüldüğü yeri buldum. Piknik yaptığımız alana yakındı zaten. Burayı görmek bana iyi gelmiyordu. Kaner in yanına dönüp sarılıp ağlamak istiyordum. Her şey burada bitmişti aslında. En güzel günlerim umutlarım hayallerim. Hiç kimse onların yokluğunun acısını azaltamıyordu. Kimseyle omuzlarımdaki yükün ağırlığını paylaşamıyordum. Kaner den etkileniyordum. Ama bu başıma gelen ikinci kötü durumdu. Benim seçim şansım yoktu. Soylu büyücü ailelerinden birinin oğlu ile evlenecek ve bir sonraki kraliçeyi dünyaya getirecektim. Bunun için fazla vaktim de yoktu. Vampirlerin aksine büyücüler yaşlanırdı. Ve ben vampir olduğumu gizlemek zorundaydım.

Bütün bu durumlar tek bir adayı işaret ediyordu Kerem. Vampir olduğumu gizlememe yardım edecek ve sonraki nesli devam ettirmeme yardım edecek tek isim Kerem di. Halkı süphelendirmemek için kısa süreli yaşlanma büyüsü yapardım ama evleneceğim adamdan saklayamazdım.

Kerem de benim gibi bu gerçeğin farkındaydı ama kabul etmek istemiyordu. Bir yıldır kardeş gibi olmuştuk.

Düşüncelerden sıyrılıp malzemeleri karıştırmaya başladım. Daha fazla geç kalırsam şüphe çekerdim.

Her şey hazırdı. Sadece sözleri söylemek kalmıştı geriye. Ama bir türlü kendimi hazır hissetmiyordum. Gözlerimi kapattım. Zihnimi toparladım ve sözleri söylemeye başladım..

' Aymira. '

Sesle hızla gözlerimi açtım. Karşımda Kaner vardı. Bana öfke ile bakıyordu. Anlamış mıydı. Anlamamış olma ihtimali oldukça azdı. Şimdi ne yapacaktım.