อื๊อ!!..อย่าให้เธอออกไปได้นะ เธอเอาเรื่องเขาแน่ ทั้งโกรธทั้งรู้สึกวาบหวิวแปลกๆ ร้อนวูบวาบคล้ายจะเป็นลม เขาทำเหมือนว่าเธอเป็นตุ๊กตาไม่มีความรู้สึกที่อยากจะกอดอยากจับตรงไหนก็ได้ เธอก็คนนะ มาทำแบบนี้ ก็ฆ่าเธอเถอะ อือ..จะทนไม่ไหวแล้วนะ เหงื่อเริ่มผุดท่วมตัวพยายามข่มตานอนก็นอนไม่ได้ สะดุ้งตื่นทุกครั้งที่เขาขยับปลายนิ้วและตัวเขาก็เหมือนคีมเหล็กล็อกกอดเธอแน่นมาก..
พริ้มเพรานอนสะดุ้งกระสับกระส่ายทั้งคืนเรียกง่ายๆ ก็คือแทบไม่ได้นอนนั่นแหละ เผลอหลับไปด้วยร่างกายเหนื่อยล้าอ่อนแรง..
เช้าวันรุ่งขึ้น
มีใครหนึ่งคนที่ตื่นมาด้วยท่าทางสดชื่นอารมณ์ดีเหมือนจะหายจากอาการไข้ ทั้งที่เมื่อคืนนอนละเมอตัวร้อนทั้งคืน
"แล้วไหนบอกจะตื่นก่อน ทำไมถึงยังนอนขี้เซา" หันมองคนที่นอนหลับอยู่ข้างๆ แล้วยกยิ้มมุมปากบิดขี้เกียจไปมา ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมให้ มองใบหน้าที่ขอบตาดำคล้ำเหมือนคนไม่ได้นอน ด้วยความสงสัย
ขมวดคิ้วเพ่งพินิ
