พริ้มเพราเดินเข้ามาพูดใกล้ๆ
"พริ้มหวังว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้จะทำให้พี่คิดได้บ้างนะ ถ้ายังไม่เลิกทำตัวสำส่อนก็ระวังจะไม่ได้ตายดี อันนี้คือคำเตือน คนว่าสุภาพบุรุษรักเดียวใจเดียวไม่นอกกายนอกใจผู้หญิงคงไม่เคยมีอยู่ในหัวสมองพี่เลยสินะ เป็นหมอซะเปล่าแต่ทำตัวเหมือนหมาเดือนเก้า เลิกนิสัยเจ้าชู้ทำร้ายจิตใจผู้หญิงซะ แล้วพริ้มจะปล่อยพี่ไป และถ้ายังไม่เลิกยุ่งกับพริ้ม พี่ได้เจอมากกว่านี้แน่ "
"อื้อ..อี่ออมแอ้ว ออมแอ้ว อี่อันอาอ่าอะอายอามแอบอั้นอืก อั่นอาา" มองด้วยแววตาอ้อนวอนร้องขอชีวิตดูสำนึกขึ้นมาเล็กน้อย คงกลัวตายนั่นแหละ
"พริ้มออกไปรอพี่ข้างนอกก่อนไป เดี๋ยวทางนี้พี่จัดการให้เองรับรองว่าถึงใจ" ส่งสายตาให้ลูกน้องพาเธอออกไปรอข้างนอก หญิงสาวก็ทำตามเดินออกไป..
เมื่อพริ้มเพราไม่อยู่อิทธิพัทธ์ก็ยิ้มร้าย เป็นรอยยิ้มร้ายที่ดูน่ากลัว
"มึงคงไม่รู้จักกูจริงๆ สินะ ถึงกล้ามาเก่งกับคนอย่างกูและมึงก็เล่นผิดค
