คืนร้อนห้ามรัก

ถ้าไม่ยอมก็จะไม่ปล่อย(คนนิสัยไม่ดี)

"ก็ ก็ทำไมพี่ถึงไม่ประกาศตามหาเจ้าของละ พริ้มออกตามหามันมาเป็นปีๆ ทั้งติดป้ายลงประกาศก็ไม่เห็นมีข่าว" พอเขาพูดแบบนี้ก็ใจอ่อนลงแต่เธออยากพามันกลับไปด้วย มันคือแมวของเธอ

"ประกาศไปแล้วตั้งหลายครั้งจะดูหลักฐานไหม แมวมันหลงมาใครมันจะอยากไปเลี้ยง ยิ่งตอนนั้นสภาพมันไม่ได้น่ารักเหมือนตอนนี้ ต่างกันยังกับคนละตัว แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว พี่ไม่ให้หรอก" เขาเป็นคนขุนให้มันอ้วน อาบน้ำตัดขนสร้างให้มันเป็นแมวผู้ดี จะมาเอามันไปง่ายๆ ได้ไง หนึ่งปีที่ผ่านมาก็หมดไปเป็นแสนๆ เลยนะ เลี้ยงแมวเท่ากับจน

"แต่ตอนนี้มันเจอเจ้าของแล้ว พี่ต้องคืนมันให้พริ้มสิถึงจะถูก"

"ไม่คืนแล้วจะทำไม " เจ้าของใหม่ก็กวน ยิ่งเห็นว่าเธอทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อีกครั้ง เขาก็ทำหน้ากวนประสาท แบบร้องเลยจ้างให้ก็ไม่ใจอ่อน ลองเอาไปสิ เขาจะตามถึงบ้านเลยคอยดู

"คนนิสัยไม่ดี ทำไมไม่คืนเจ้าของ นี่มันแมวเค้านะ เต้าหู้ไปอยู่กับแม่นะลูก" แมวอยู่กับเธอ เธอไม่ให้หรอก

"กระจู๋มาอยู่กับพ่อลูก เอาแมวมาให้พี่ เอามา" ร่างสูงของอิทธิพัทธ์เดินเข้าไปหาเธอก็วิ่งหลบ ไม่ให้

"ตั้งชื่อก็น่าเกลียด มันชื่อเต้าหู้ขนไม่ใช่ชื่อแบบนั้นซะหน่อย"คนอะไรตั้งชื่อให้แมวเธอได้แย่มาก ไม่มีชื่ออื่นแล้วหรือไง

"มันก็ดีกว่าชื่อเต้าหู้ขนนั่นแหละวะ เอาแมวมา" ไม่สนใจจะเอาแมวคืนท่าเดียว

เจ้าอ้วนกลมนอนซบบนไหล่ของพริ้มเพราท่าทางสบายๆ แมวหล่อก็งี้แหละมีแต่คนแย่ง ตีกันให้ตายเลยนะนุดใครชนะคนนั้นได้ไป เหมียวว

ตึกๆๆ วิ่งทีตับเจ้าอ้วนสั่นสะเทือน นุดสาวก็วิ่งหลบเร็วเสียด้วย ฟืบฟ๊าบ!!แฟบ

"เอาแมวมา!!"คนหล่อเริ่มไม่ใจดี

"ไม่ให้!! นี่แมวเค้านะ" วิ่งหลบได้หลบ เธอมันนักวิ่งเก่านะ แมวอ้วนเริ่มหน้าสั่นเวียนหัว เอามีดมาสับแบ่งครึ่งกันไปเถอะ จะได้จบๆ เหมียวว

"ไม่ให้ดีๆ ใช่ไหม..ได้" เจ้าของห้องก็ไม่ยอมเรื่องอื่นยอมได้แต่เรื่องแมวฝันไปเถอะ

ทั้งคู่วิ่งไล่กันไปมา เมื่อไม่มีที่ไปก็วิ่งเข้าห้องจะล็อกประตูแต่อีกฝ่ายแรงเยอะกว่าจึงกลายเป็นว่าถูกเขาขังไว้ในห้อง เสียงล็อกประตูดังแกร็ก

"จะให้ดีๆ หรืออยากเจ็บตัว"สุภาพบุรุษสุดๆ ศึกแย่งแมวนี้โหดจริง เขามันซาตานเถื่อนทะลุนรก

"พะพี่คิดจะทำร้ายผู้หญิงบอบบางงั้นเหรอ"รู้สึกจนตรอกเพราะถูกต้อนเข้ามุมอยู่ในห้องก็แคบแสนแคบดีที่มีแมวอยู่ในอ้อมกอด เพื่อแมวเธอสู้ตาย

"หึ..ก่อนจะพูดอะไรดูหุ่นตัวเองด้วย บอบบางน้ำหนักไม่ควรเกินสี่สิบนะหนู เอาแมวมาให้พี่ถ้าไม่อยากเจ็บตัว"เพื่อแมวตีหมดไม่สนใคร แค่ขู่ไปงั้นแหละ ตบผู้หญิงเก่งสุดก็ตบด้วยปากนั่นแหละ สงสัยเด็กมันอยากลองดีแล้วมั้ง

"คนปากร้าย พริ้มหนักสี่สิบห้าสูงร้อยหกสิบก็พอดี พี่กล้าคนหล่อปล่อยพริ้มกับแมวไปเถอะนะคะ คนหล่อรวยอย่างพี่หาแมวดีๆ ได้อีกเป็นร้อยตัว" เมื่อรู้ตัวว่าจะแพ้ก็ใช้มารยาพูดดี

"แต่ฉันชอบตัวนี้ เอามา"

"ว๊ายย!!!" เมื่อเขาเดินเข้ามาก็วิ่งหลบแต่เท้าดันไปสะดุดขาเตียงล้มลงเสียก่อน เจ้าขนปุกปุยหลุดออกมามือเล็ก ยืนมองนุดชายหญิงอย่างไม่เข้าใจ..

คนหวงแมวรีบกระโดดเข้าไปตะครุบแมวบนเตียง ผลที่ได้คือตะครุบสาวนมสวยแทน

"เฮ้ยยย!!" มือเขาจับเข้าที่หน้าอกของเธอเต็มๆ ใครจะไปคิดว่าแมวมันจะกระโดดออกพอดี ตกใจแต่จับไม่ปล่อยมองหน้ามองนมสลับไปมา

"กรี๊ด!!! ไอ้คนลามกปล่อยนะ ปึก!" หมัดเล็กๆ กระแทกเข้าที่หน้าเขาเต็มๆ

"โอ๊ยยยย!!" ยกมือขึ้นกุมหัวคิ้วร้องโอดโอยหงายตัวลงนอนบนเตียง

พริ้มเพรารีบลุกขึ้นยืน ตกใจที่มือไปต่อยหน้าเขาซวยแล้วไง หรือจะใช้จังหวะนี้ขโมยแมวหนีไป ใช่จังหวะนี้ต้องรีบอุ้มเต้าหู้ขนหนีไป วิ่งอ้อมไปอีกฝั่งเพื่อไปอุ้มเจ้าเต้าหู้ กอดแมวปั๊บ ก็วิ่งสี่คูณร้อยไม่คิดชีวิต

หนีค่า ขออย่าให้เจอกันอีกเลย

ฟืบ!!!

"ว๊ายยยย ตุบ!!"ยังไม่ทันไปไหนก็หงายหลังลงเตียงเหมือนเดิม เจ้าอ้วนขนปุกปุยร้องเหมี้ยววว เสียงดังเพราะตกใจ วิ่งกระโดดออกไปหาที่หลบคือใต้เตียง

"คิดจะขโมยแมวหนีงั้นเหรอ มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ" เมื่อเธอล้มลงเขาก็รีบเอาตัวไปก่ายกอดเธอเอาไว้ อย่าคิดว่าจะได้ไปง่ายๆ ต่างคนก็ต่างโกรธ ตีกันไปตีกันมา

"ปล่อยนะ ไอ้คนใจร้ายนั่นมันแมวเค้านะ ปล่อยเดี๋ยวนี้"พริ้มเพราดิ้นรนออกจากอ้อมกอดของคนตัวใหญ่แต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งแน่นเขาเอาแขนใหญ่มากอดแขนเธอเอาไว้แน่น ส่วนขาก็ทับจนขยับไม่ได้ ดีที่เขาตัวสูงหน้าเธอก็เลยอยู่แค่อกแข็งๆ ของเขา

"ถ้าไม่ยอมก็ไม่ปล่อย" จะกอดให้ตัวหักเลยคอยดู

"ยอมอะไร" พูดเสียงอู้อี้เมื่อเขากอดให้หน้าเธอแนบกับอกแข็งๆของเขา

"ก็ยอมให้เจ้ากระจู๋อยู่ที่นี่ไง ถ้ายอมก็จะปล่อย แต่ถ้าไม่ยอมก็เตรียมกลับไปแบบสภาพแขนขาหักได้เลย พี่จะกอดให้แขนขาหักเลยคอยดู เอาไง" โหดมากพ่อจะกอดให้แขนขาหัก น่ากลัวมาก เอ้ากอดไปจนกว่าเธอแขนจะหัก คนอะไรน่ากลัวจริงๆ

"อย่านะ พริ้มกลัวแล้ว อย่าทำแบบนั้นเลยนะ พริ้มก็แค่รักแมวพริ้มคิดถึงมันมากพี่ไม่รู้หรอกว่าคนที่เคยอยู่ในจุดสูญเสียมันเสียใจมากแค่ไหน พริ้มตามหามันมาตลอดร้องไห้ทุกวัน เมื่อเจอมันแล้ว พริ้มก็อยากได้มันคืนก็แค่นั้นเอง" เขากอดจนเธอเจ็บไปหมดแล้วเหมือนแขนจะหักจริงๆ ปวดตุบๆ แล้วหน้ายังแนบกับอกแข็งๆ ของเขาอีกเจ็บก็เจ็บ

"ไม่ให้ก็คือไม่ให้ตอนนี้มันคือแมวของพี่ อยากเจ็บตัวใช่ไหม ได้เลย" จะกอดให้ตัวแตกดังโป๊ะ อย่าคิดมาเล่นกับคนโหดอย่างเขา เอาจริงนะเว้ย