คืนร้อนห้ามรัก

แฟนเก่าขอคุย(ขอโอกาส)

หลังจากวันนั้น พริ้มเพราก็ไปหาเจ้าเต้าหู้ที่คอนโดหรูของเขาเกือบทุกวันแต่ไม่เจอเขาที่คอนโดทุกวันหรอก เจอบ่อยๆ แค่เวลาเดินผ่านหน้าร้านช่วงเย็นแล้วก็ถูกลูกน้องของเขาแซวจนต้องรีบเดินหนี รู้สึกอึดอัดที่ต้องเดินผ่านหน้าร้านของเขาทุกวัน ขยันแซวทั้งลูกน้องทั้งเจ้านาย กวนประสาทพอกัน..

"เจ้พริ้มคนสวยมาแล้ว ฮิ้วๆ" คำทักทายจากร้านเหล้า ที่เกิดขึ้นแทบจะทุกวัน บางวันต้องหาอะไรมาปิดหน้าเพราะอาย

หนึ่งอาทิตย์ต่อมาหลังจากที่เลิกกับแฟนเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากมากสำหรับพริ้มเพรา ที่บอกลำบากเพราะเธอต้องอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆเพราะไม่อยากเจอหน้าแฟนเก่า เธอต้องดูว่าหมออัครเข้างานกี่โมงและไปตรวจคนไข้ห้องไหนสลับให้เพื่อนไปแทนเพื่อจะต้องไม่เจอหน้าเขา นี่ก็หนึ่งอาทิตย์เต็มๆ ที่เห็นแค่หลังของอดีตแฟน ลุงจอมที่เป็นยามบอกว่าเขามาหาเธอเมื่อสองวันก่อน พริ้มเพราบล็อกทุกช่องทางสื่อสารแต่ปัญหาคือเรายังต้องทำงานที่เดียวกัน นั่นแหละคือปัญหาที่แสนอึดอัด จะย้ายงานก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

ห้องตรวจชั้นสอง..

ร่างสูงใหญ่ของหมอหัวใจนั่งหน้าเครียดอยู่ที่โต๊ะทำงาน ใบหน้าหล่อติดบึ้งตึงไม่ยิ้มไม่เล่น ปกติก็ไม่ค่อยยิ้มอยู่แล้วแต่ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมานั้นคือดุสุดๆ

"พยาบาลบุ๋มช่วยไปตามพยาบาลพริ้มมาหาผมที่ห้องที" มือก็ตรวจงาน ปากก็บอกให้พยาบาลไปตามอีกคนเข้ามา หากเป็นที่ทำงานเขาจะไม่แสดงอาการอะไรออกไปมากแม้ทุกคนจะรู้ว่าเธอกับเขาคบกันและอาจจะรู้ว่าตอนนี้ทะเลาะกันอยู่

"ดะได้ค่ะหมออัคร แต่จะให้บุ๋มบอกกับน้องพริ้มว่ายังไงเหรอคะ" ทุกคนต่างก็รู้ว่าทั้งคู่ทะเลาะกันและเหมือนจะหนักมากด้วย น้องพริ้มไม่อยากเจอหน้าหมออัคร พยายามหลีกหนีทุกช่องทาง

"ก็บอกว่าเข้ามาช่วยตรวจคนไข้ ก็แค่นั้น" ปกติเขาจะไม่ทำอะไรแบบนี้แต่ตอนนี้เรามีปัญหากันมาอาทิตย์กว่าๆ และเธอก็พยายามหลบหน้าเขาทั้งในที่ทำงานและข้างนอก โทรไปก็ไม่รับไปที่ห้องก็ไม่เจอ รู้ว่าเขาผิดแต่ก็ควรจะให้เวลาเขาได้อธิบายบ้างเมื่อเลือกอะไรไม่ได้วันนี้จึงหมดความอดทน ขอใช้อำนาจในการทำงานเรียกเธอเข้าคุยตัวต่อตัว..

นั่งรออยู่นานคนที่ต้องการเจอก็เดินเข้ามาแต่เธอไม่ได้มาคนเดียวเข้ามาพร้อมกับพยาบาลสาวเพื่อนสนิท

นุ่มนิ่มสะกิดแขนเพื่อนอยู่ตลอด เธอไม่อยากมาเพราะรู้ว่าหมออัครต้องอารมณ์ไม่ดีคงอยากจะคุยกับเพื่อนเธอสองคนนั่นแหละ พริ้มเพราไม่พูดไม่ยิ้มไม่มองหน้าไม่อะไรทั้งนั้น หน้านิ่งตัวตรง

"พยาบาลนิ่มช่วยออกไปข้างนอกก่อนได้ไหม" ร่างสูงที่นั่งอยู่เก้าอี้ใช้สายตาไล่มองอดีตแฟนสาวที่บอกว่าอดีตเพราะเธอขอเลิกกับเขาตั้งแต่วันนั้น ใบหน้าของเธอดูไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไร ยิ่งทำให้เขารู้สึกขุ่นเคือง มีแค่เขาฝ่ายเดียวหรือไงที่เป็นเดือดเป็นร้อนห่วงเธอแทบบ้า เหตุผลเพราะรู้ว่าตัวเองผิดและรู้ว่าเธอก็รักเขามากแต่วันนี้ดูจะไม่ใช่ เธอดูเปลี่ยนไปมากจริงๆ เด็กสาวที่เคยลุ่มหลงเขาตอนนี้กำลังเปลี่ยนไป

"อะเอ่อ คือนิ่ม"นุ่มนิ่มอึกอัก

"นิ่มไม่ต้องไปไหน หมออัครมีอะไรจะเรียกใช้พริ้มหรือเปล่าคะ" ก็ยังไม่มองหน้า สิ่งที่เขาทำกับเธอในวันนั้นมันทำให้เธอเกลียดเขาไปแล้วจริงๆ เป็นหมอหล่อเลือกได้แล้วจะมายุ่งอะไรกับเธออีก

"ก็อยากคุยด้วย" น้ำเสียงอ่อนลง แววตาอ่อนล้าคล้ายกับคนที่กำลังยอมแพ้

"พริ้มไม่มีอะไรจะคุยค่ะ ถ้าเป็นเรื่องงานคุณหมอก็รีบแจ้งมาเถอะค่ะ" ขอไม่มองหน้าไม่อยากมอง ตอนนี้เธอกำลังคิดเรื่องลาออกเพราะรู้สึกอึดอัดจนทำงานไม่ได้

"รับโทรศัพท์หน่อยได้ไหมล่ะ ขอคุยด้วยหน่อย หลังเลิกงานเจอกันได้ไหม"สุดท้ายแล้วเขาก็ต้องง้อเธออยู่ดีเพราะรู้ตัวว่าผิด

"ไม่ได้ค่ะ พริ้มไม่มีอะไรจะคุย มีเรื่องจะพูดแค่นี้ใช่ไหมคะ" เธอรู้ว่าเขาจะคุยอะไรก็คงอยากจะขอโอกาสเหมือนเดิมแล้วก็ทำซ้ำๆ ที่ผ่านมาเธอให้อภัยเพราะไม่เห็นกับตาแต่ครั้งนี้มันชัดเจนจริงๆ ชัดเจนยังไงก็แบบที่ผู้หญิงคนนั้นยังไม่ได้แต่งตัวเลยด้วยซ้ำ ส่วนเขาก็นุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว จะให้เธอยอมโง่อีกต่อไปงั้นเหรอ เธอกินข้าวไม่ได้กินหญ้า

"ก็..ก็มีเท่านี้ แต่พริ้มฟังพี่ก่อนได้ไหม พี่ขอโทษและพี่สัญญาว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว" น่าจะเป็นครั้งแรกที่เขายอมพูดง้อเธอต่อหน้าคนอื่น ต่อหน้าเพื่อนสนิทของเธอ แต่จะให้เขาทำยังไงก็มันเลือกไม่ได้

"หึ..สัญญาว่าจะไม่ทำอีก ที่ผ่านมาพี่ทำไปแล้วกี่ครั้งนับได้ไหมคะ นับไหวไหมว่าพี่นอนกับใครมาบ้าง ครั้งนี้พริ้มเอาจริงเลิกคือเลิกค่ะ แล้วเลิกยุ่งกับพริ้ม" เธอเอาจริงและไม่รู้สึกสงสารเขาเลยสักนิด พอเงยหน้ามองก็เห็นว่าเขานั่งก้มหน้าทำหน้าเศร้า

"พริ้ม..พี่มันก็แค่ผู้ชายทั่วไป ถึงพี่จะเป็นหมอแต่พี่ก็ไม่ได้ต่างจากผู้ชายคนอื่นๆ ในเมื่อพริ้มไม่ให้ พริ้มจะให้พี่ทำยังไง "

"นั่นมันคือข้ออ้างของผู้ชายเห็นแก่ตัว ก็ขอให้พี่มีความสุขกับชีวิตโสดของพี่ก็แล้วกัน พริ้มก็จะมีความสุขกับชีวิตโสดของพริ้ม ขอตัวก่อนนะคะ" พูดจบก็เดินกลับออกไป

ด้านนอกห้องตรวจ

คนที่อยู่ในภาวะตกใจไม่ใช่ใครแต่คือพยาบาลนิ่มที่ต้องอยู่อย่างคนที่เป็นอากาศดูคนสองคนทะเลาะกัน

"พริ้มเรื่องมันมีอะไรมากกว่านั้นใช่ไหม ทำไมแกไม่เล่าให้พวกเราฟัง มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกันแน่ ทำไมหมออัครถึงได้มาง้อแกขนาดนี้ แกไปเจออะไรมา บอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ"นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่หมอเอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงาน อาทิตย์ที่ผ่านมาเพื่อนบอกกับทุกคนแค่ว่าเลิกกันแล้ว ไม่มีใครอยากจะซ้ำเติมส่วนมากก็เป็นห่วงที่หมออัครค่อนข้างเจ้าชู้แต่ก็คบกับเพื่อนของเธออย่างเปิดเผย

"เดี๋ยววันหลังเล่าให้ฟัง ขอบใจนิ่มมากนะที่เข้าไปเป็นเพื่อน เราขอเข้าไปช่วยอาจารย์หมอดิษตรวจคนไข้ก่อนนะ" ยิ้มให้เพื่อนแล้วเดินไปที่ห้องตรวจชั้นหนึ่ง

เธอไม่ได้เล่าให้ใครฟังแม้แต่เพื่อนสนิท ที่ไม่เล่าเพราะทุกคนเคยเตือนเรื่องนี้ ทุกคนรู้ว่าหมออัครเจ้าชู้มากแค่ไหนแต่เขาก็ชัดเจนว่าคบกับเธออยู่ ในทุกครั้งที่ไปเที่ยวเขาก็จะไปด้วยตลอดแต่เวลาทำงานก็จะเย็นชาหน่อยๆ แต่ตอนนี้ทุกอย่างจบลงแล้ว ชีวิตของเธอตอนนี้มีแค่แมว..

จบคือจบ...

ช่วงเวลาหนึ่งทุ่มครึ่งหลังเลิกงาน

พริ้มเพรามาหาเต้าหู้ขนแมวรักเหมือนในทุกวัน สองมือเล็กหิ้วถุงอาหารแมวและของเล่นแมวมาด้วย ช่วงนี้เธอเครียดหลายเรื่องทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวเมื่อเครียดมากๆ ก็มาเติมพลังจากแมวรักโชคดีที่ยังมีแมวให้เติม ไม่งั้นชีวิตช่วงนี้คือพังมากพังแบบยับเยิน เดินขึ้นลิฟต์ท่าทางสบายๆ ราวกับเป็นเจ้าของห้อง ที่เธอดูสบายๆ เพราะมาทุกครั้งก็แทบจะไม่เจอเจ้าของห้อง เธอได้อยู่กับเจ้าเต้าหู้แค่สองคนมีความสุขสุดๆ

ติ้ง!! ลิฟต์ขึ้นมาที่ชั้น9

ใบหน้าสวยหวานขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆ คล้ายกับเสียงคนกำลังทำ...กัน ขนแขนของเธอลุกเกรียว ยิ่งเดินเข้าใกล้ห้องที่ต้องเดินไปเปิดประตูเสียงก็ยิ่งดังชัด

เมื่อเดินผ่านห้องข้างๆ ก็โล่งใจที่ไม่ใช่ห้องที่เธอจะเข้าไปใจเต้นตึกๆ เธอรู้ว่าเสียงโหยหวน อิอ๊านั่นคือเสียงอะไร งงว่าคอนโดระดับนี้ไม่เก็บเสียงเลยเหรอหรือร้องดังเกินไป..แอบงงๆ

ครืด..กดสแกนนิ้วเข้าไปในห้องใจก็ยังเต้นตึกๆ กับเสียงข้างนอก

แกร็ก!!

เมื่อเปิดเข้ามาก็เห็นว่าไฟยังเปิดสว่างปกติจะเปิดแค่ห้องนั่งเล่นด้านในเปิดให้เจ้าเต้าหู้ เมื่อมันได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาเจ้าอ้วนกลมก็รีบเดินนวยนาดมาหา รู้ว่านุดมีของอร่อยๆ มาฝาก แต่จังหวะนั้นประตูห้องฝั่งซ้ายก็เปิดออกมาพอดี

ภาพที่พริ้มเพราเห็นทำเอาเธอยืนนิ่งตาค้างเติ่ง เสียงที่กำลังจะพูดทักทายถูกกลืนหายไปจากภาพตรงหน้า..

"อะเฮ้ยย!! เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่" เจ้าของห้องรีบยกมือขึ้นมาปิดหัวนมชมพู ส่วนข้างล่างก็ใส่เพียงบ็อกเซอร์สีเทาบางๆ ซึ่งเป็นปกติของวันหยุดและเขาก็เพิ่งตื่น...