แกร็ก!!
ค่อยๆ เปิดประตูเข้าไปก็พบว่าคนป่วยหลับไปแล้วนอนคว่ำหน้าใส่เสื้อยืดสีขาวโชคดีที่เขายังใส่เสื้อนอน ภายในห้องมีแสงสว่างจากโคมไฟเล็กๆ ค่อยๆ เดินย่องไปหยิบของใช้หยิบชุดนอนผ้าขนหนูเข้าไปในห้องน้ำ อาบน้ำเสร็จเธอจะออกไปรับเจ้าเต้าหู้เข้ามานอนด้วยกัน ไม่รู้ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าเต้าหู้ช่วยปกป้องเธอได้ อยากจะเก่งนะแต่ขอเวลาหน่อย...
ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงพริ้มเพราก็อาบน้ำเสร็จ นี่คือเร็วสุดๆ แล้วนะ ปกติอาบน้ำทีก็ชั่วโมงกว่าๆ แต่ที่นี่ไม่ใช่ห้องของตัวเองเธอจึงต้องรีบหน่อยจะทำอะไรช้าๆ เหมือนอยู่คนเดียวก็ไม่ได้ ร่างบางเดินสวมชุดนอนแขนยาวมิดชิดออกไปเรียกเจ้าเต้าหู้ให้เข้ามานอนด้วย
"เต้าหู้มาหาพริ้มหน่อย คืนนี้มานอนด้วยกันนะ" เรียกไม่นานร่างอุ้ยอ้ายก็เดินเข้ามา
เจ้าแมวอ้วนทำหน้าตาเหนื่อยๆ แต่ก็ยอมเดินมาหานุดสาว พริ้มเพราก้มลงอุ้มเจ้าอ้วนกลมขึ้นมาจากนั้นก็เดินไปที่เตียงนอนหันมองคนป่วยที่นอนหลับ
