Chapter 59

1325 Words

Tahimik na binaybay ni Mina ang kahabaan ng dalampasigan. Nagtataka siya kung bakit walang tao ni isa ang naliligo sa dagat. Kahit manlang mga taong napapadaan ay wala siyang makita. Siya lang ang mag-isa sa buong lugar. Naglakad lang nang deretso si Mina. Walang tamang direksyon, lakad lang nanag lakad. Maya-maya pa'y napuno siya nang pagtataka nang makita ang mga talulot ng rosas na nagkalat sa gilid ng dalampasigan. Napapantastikuhan na inilibot ni Mina ang paningin sa buong lugar. Wala naman ibang tao doon pero bakit maraming petals ang nagkalat doon. Nagpatuloy sa paglalakad si Mina hanggang sa may matanda siyang para isang malaking tent sa kagitnaan ng buhanginan. Parang may ka date ito. May mesa at puno nang pagkain. Mula sa malayo kitang-kita ni Mina na parang may taong naka-

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD