ทั้งสองคนไม่รู้เลยว่ามีเงามืดกำลังจ้องมองอย่างเครียดแค้น คนในความมืดยืนกำมือแน่นจนตัวสั่นเกร็ง ก่อนจะเลี่ยงหายไปในเงาดำผ่านทางเดินที่มืดสนิท กลับเข้ามาในห้องของตัวเองหยิบมีดปลายแหลมขึ้นมา จิ้มซ้ำๆ บนรูปของปานฟ้าที่เป็นรอยกรีดแทงแทบทั้งแผ่น
เกลียด เกลียดมันเหลือเกิน!
วันนี้เรือจอดเทียบท่าเป็นวันสุดท้ายเพื่อรับลูกค้าขึ้นเรือ ปานฟ้าขอนุญาตริชาร์ดออกมาที่หัวเรือ เธอเฝ้าดูแขกขึ้นเรืออย่างสนใจ แต่ละคนเป็นไฮโซดูดีมีชาติตระกูล พวกเขาแต่งกายเนี้ยบมาก ต่างทยอยกันขึ้นเรือเดินตามพนักงานต้อนรับเพื่อเข้าห้องของตนเอง ปานฟ้าจ้องมองใครบางคนที่กำลังเดินขึ้นเรือมา ยิ่งเข้ามาใกล้ก็ยิ่งคุ้นจนกระทั่งแน่ใจว่าใช่ จึงรีบวิ่งเข้าไปทักทายด้วยการสวมกอด
“เจมส์ มาได้ยังไงเนี่ย” ปานฟ้าเอ่ยทักอย่างคุ้นเคย
“แองเจิ้ล เธอมาทำอะไร อย่าบอกนะว่าเป็นช่าง” เจมส์ตื่นเต้นดีใจไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่
“เปล่าหรอก เป็นผู้ติดตามคุ
