บรรยากาศยามค่ำคืนให้ความรู้สึกเงียบเหงาอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่รอบตัวฉันก็มีผู้คนมากมายแต่มันกลับทำให้ฉันรู้สึกเคว้งคว้าง
“นอนเถอะดึกมากแล้ว” พี่โรมเอ่ยก่อนจะสวมกอดฉันไว้อย่างเคย
“แล้วพี่เลย์ล่ะคะ”
“ไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวมา”
ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ สิ่งที่ฉันกำลังพยายามทำความเข้าใจตอนนี้คือตัวเองต้องใช้ชีวิตร่วมกับผู้ชายที่หน้าตาเหมือนกันทั้งสองคนในฐานะอะไรไม่รู้ที่ไม่มีความสัมพันธ์ด้านความรู้สึกแต่กลับมีความสัมพันธ์ทางกาย
“คิดอะไรอยู่”
“พวกพี่ทำแบบนี้ทำไมคะ” ถามไปตามความคิด ถ้าตรงหน้าฉันตอนนี้เป็นพี่เลย์เขาคงจะด่าสวนกลับมาแน่นอน
“ยังไม่ถึงเวลาที่เธอต้องรู้”
“พวกพี่กำลังบังคับหนูต่างหาก”
“แล้วทำไมเธอถึงไม่เลือกล่ะ”
“แล้วทำไมหนูต้องเลือกด้วย”
“ถ้าไม่เลือก ก็อยู่กันไปสามคนแบบนี้แหละ”
“หมายความว่ายังไง”
“แล้วเธอคิดว่ายังไงล่ะ”
“...”
ความเงียบปกคลุมอีกครั้ง ในความหมายนั้นฉันรู้ดี
