EMBERLYNN’s POV
Kung alam ko lang kung saan nakatira ang Darius na iyon sinugod ko na. Nanginginig ang kalamnan ko sa tindi nang paghihimagsik ng aking kalooban. Napaka obvious naman ang motibo niya. Para lang magkaroon siya ng dahilan para mas lalo akong hawakan sa leeg. Dahil sa tulong kuno niya sa aking ama. Naghire pa siya ng espesyalistang neurosurgeon.
Matapos ang tatlong araw na paghihintay, heto na naman kaming nagdadasal na sana maging maayos ang bypass surgery ni Tatay Norman. Para akong naghihintay ng bitay. Limang oras na kaming nakaabang sa labas ng operating room, pero hindi pa rin lumalabas ang doktor. Para akong manganganak na pusa na hindi mapakali.
Napatayo ako ng wala sa oras nang lumabas na nga ang doktor. Kasunod niya ang neurosurgeon ni tatay. Parang pinagbagsakan
