EMBERLYNN’s POV:
Blangko lang akong tiningnan ng lalaking dumating. Base sa ayos niya siguradong mayaman ito at may mataas katungkulan. Sinabunutan niya ako sa likod ng aking buhok, itiningala sa kanya. Kung nakakamatay lang siguro ang mga tingin ko, bulagta na sa malamig na sahig ang lalaking ito. Kahit mahigpit at masakit ang pagkakasabunot niya sa aking buhok hindi ko pinakitang nasasaktan ako.
“You must be confused about how you ended up in that chair, tied up, so weak and helpless?” Nilukumot pa ang mukha niya na tila kakaawa. Dinuraan ko siya sa mukha!
“s**t! Nasty Emberlynn, very nasty!” Mag-asawang sampal ang tinamo. Parang umikot ang paningin ko pagkaka sampal sa akin. Nalasahan ko rin ang dugo sa labi ko. Ngumisi ako sa kanya.
“You slapped like a b***h!” Isang malakas na sunt
