We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
46-1 วาสนาของคนทั้งสอง
สิ่งที่เรียนรู้จากอาจารย์ก็เป็นเรื่องการฝึกฝนพลังวิญญาณ การต่อสู้ หลักปรัชญาแต่สิ่งที่เขาเรียนรู้ได้แย่ที่สุดคือด้านการแพทย์การรักษาผู้อื่นนับว่าไม่มีก็คงจะได้ ยามนี้จึงได้รู้ถึงความสำคัญ “รักษาไม่ได้แต่ข้ามีพลังวิญญาณ นางพลังวิญญาณบอบช้ำแทบสัมผัสไม่ได้หากจะรักษาชีวิตไว้ข้าอาจจะพอช่วยได้ หลังจากนั้นคงต้องแล้วแต่สวรรค์จะลิขิตแล้ว” ไหวเซิงหาเศษกิ่งไม้แห้งด้านนอกมาจุดไฟให้ความสว่างความอบอุ่น และป้องกันสัตว์ร้ายเดินเข้ามาใกล้ จากนั้นค่อยๆประคองร่างของจิ่วเหมยฮวาให้นั่งในท่าทำสมาธิก่อนที่เขาจะเคลื่อนตัวไปนั่งฝั่งตรงข้าม รวบรวมพลังในกายของตนค่อยๆ ถ่ายทอดออกมาให้นาง ผ่านไปนานนับชั่วยาม ใบหน้าสตรีเบื้องหน้ายังคงซีดเซียวแต่เขาสัมผัสได้ว่าลมหายใจพลังวิญญาณที่หล่อเลี้ยงชีวิตนางดูเหมือนจะมีมากขึ้น แต่ดูเหมือนยังไม่เพียงพอที่จะทำให้นางปลอดภัยเขาไม่สามารถหยุดได้จำเป็นต้องทุ่มเทพลังถ่ายทอดให้นางต่อไป
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
