ไป๋เหยียนเทียนมองหน้าบุรุษรูปงามเบื้องหน้าตนคล้ายดังส่องกระจกเห็นภาพตนเองย้อนไปสิบกว่าปีที่แล้ว ทั้งๆที่อายุห่างกันเพียงสองปีแต่รูปลักษณ์ของอีกฝ่ายกลับยังดูอ่อนเยาว์กว่าตนเป็นอย่างยิ่ง ด้วยความละม้ายคล้ายคลึงกันถึงเจ็ดแปดส่วน ทำให้ขุนนางรุ่นใหม่ๆบางคนคิดว่าอีกฝ่ายอาจจะเป็นบุตรชายของตนด้วยซ้ำ น่าขำจริงๆ นี่เป็นน้องชายอายุน้อยเพียงคนเดียวที่ไว้ใจได้ของเขาเชียวนะบางทีอาจจะไว้ใจได้มากกว่าพระโอรสของตนเองเสียอีก
ไป๋จินหลงนั่งนิ่งให้อีกฝ่ายมองเป็นเวลานาน ในที่สุดเสด็จพี่ของเขาก็หลุดออกจากภวังค์ความคิดของตนเองได้เสียที
“เจ้าเดินทางยากลำบากสินะ ร่างกายดูผอมลง ทั้งตรวจราชการทั้งยังต้องติดตามหาคนไปเกือบทั่วแผ่นดินของเรา ได้ข่าวคราวบ้างหรือไม่”
ไป๋จินหลงเหลือบมองแขนของตนเองไม่ใช่เขาลำบากเสียหน่อย เพียงแต่เพราะการฝึกฝนทำให้ความอยากในอาหารลดลงและใช้กล้ามเนื้อมากขึ้นจึงทำให้รูปร่างกระชับดีขึ้นกว่าเดิ
