“ก๊อกๆ ก๊อกๆ”
“แม่นางๆ ท่านตื่นหรือยัง ข้ามีเรื่องรบกวนอยากสอบถามสักเล็กน้อย”
แอ๊ด ไม่มีเสียงเคลื่อนไหวจากด้านในห้อง จิ่วเหมยฮวาเชื่อมั่นในความรู้สึกของตนเองจึงผลักประตูเข้าไปด้านใน ไม่มีแสงจากโคมไฟหรือเชิงเทียนในห้องค่อนข้างมืดเล็กน้อย ดูเหมือนไม่มีคนนางเดินเข้าไปที่เตียงผ้าห่มพับวางไว้เรียบร้อยบนเตียง เมื่อเดินกลับออกมาสายตาเหลือบไปที่โต๊ะจึงมองเห็นว่ามีกระดาษวางอยู่ใช้ถ้วยชาวางทับไว้ เพราะไม่มีแสงจึงมองไม่เห็นในครั้งแรกที่เข้ามา
นางจุดโคมไฟ หยิบขึ้นมาดูมีข้อความเขียนไว้เกือบเต็มหน้ากระดาษ
ถึงอาจารย์ อาจารย์อาสิบเอ็ด และศิษย์น้องจิ่วเหมยฮวา
จิ่วเอ๋อร์ขอโทษทุกคนด้วยที่มิได้แสดงตัวและมิได้พูดคุยกับพวกท่าน ทั้งที่ข้าอยากคุยกับพวกท่านมาก ข้าอยากกราบท่านอาจารย์ แต่กลัวว่าเมื่อข้าพูดกับพวกท่านแล้ว จะทำให้พวกท่านหวาดกลัวตัวตนที่แท้จริงของข้าจนไม่สามารถอยู่ด้วยกันอย่างสงบสุขจนถึงวันที่ข้าต
