We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
41 ติดอยู่ในเขตแดนของจิตมาร
“ท่านอาจารย์ หากท่านยังอยู่ไม่ว่าไปที่แห่งใดพวกเราก็ยังสามารถสร้างอารามขึ้นมาใหม่ได้ ใยต้องยึดติดกับที่นี่” “นั่นสิศิษย์พี่วิถีของการบำเพ็ญที่พวกเรายึดมั่นก็คือการละเว้นและปล่อยวางมิใช่หรือ” “นั่นก็…” ระหว่างที่กำลังตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรต่อนั้น เสียงของเด็กสองคนก็แว่วมาแต่ไกล จิ่วเหมยฮวาลุกขึ้นออกไปดูเด็กสองคนที่รีบเร่งเดินมาตามระเบียงทางเดิน “พวกเจ้าส่งเสียงอะไรกัน” เด็กทั้งสองคนหยุดยืนหน้าห้องก่อนจะทำความเคารพทั้งสามคนตามลำดับแล้ว ซานหยางก็เงยหน้ามองจิ่วเหมยฮวาก่อนที่จะบอกสิ่งที่ได้เห็นด้านนอกตัวอาราม “ท่านอาจารย์ ศิษย์กับอาจารย์อาโม่ออกจากการฝึกสมาธิได้เดินออกไปด้านหน้าอารามเพื่อจะออกกำลังกาย พวกเราได้เห็นหมอกขอรับ แต่ช่วงนี้เป็นช่วงที่ไม่มีหมอกนะขอรับ” “หมอกรึ” “ขอรับ หมอกหนามากมองไม่เห็นอย่างอื่นเลย ทั้งต้นไม้ หุบเขาที่อยู่ถัดไป ไม่เชื่อพวกท่านออกไปดูสิแปลกมากขอรับ” “พวกเรา
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
