Chapter 2
271 Words
Chapter 2
Rose POV
Maraming Taong mga Nagchi-Cheer sa mga pambato Nilang Athletes. Meron kasing Triathlon na ginaganap sa Manila, kasali Ako Syempre, hehe. Kasamang Nagchi-Cheer ang Aking mga Anak at Kaibigan na Sina Pinky, Dorie at Edel.
Go! Rose!
Good Luck Rose!! kaya mo 'yan!
Go 'Nay!!
Hanggang sa Ako ang First Place, "Sulit ang pagod sa pagpapa-Practice Natin" Sabi Ko sa Mga Friends Ko
Oo nga!
Deserved mo Naman!
Blow out Naman Dyan!
Hahahaha!!!
Dumiretso nga Kami sa Restaurant Namin para mag-Celebrate, of course Picture-picture at Kanya-kanyang Post sa Social Media Namin.
"Lovelife na lang ang Wish Namin Sa'yo na magkaruon Ka", nagbibirong Sabi ni Edel
"Wala pa sa Isip Ko 'yan! Hahaha!
"Malalaki naman na mga Anak Mo, pwede Ka ng magka-Lovelife", Tugon din ni Dorie
"Yeah! matagal Ka naman ng Single", Sabi din ni Pinky
"Ngayon pa ba Ako magla-Lovelife eh may Dalawa Akong Anak at Nand'yan pa Nanay Ko, alam N'yo naman na Ako nag-a-alaga sa Kanya. Syempre kung may magka-gusto man sa Akin dapat Kasama Sila, hahahaha"
"May papayag kayang Lalake sa ganyan Condition Mo?"
"Oo nga!"
"Dapat 1 Plus 3, hahahah!!"
"Tama!!"
"Hay! Naku! Sana nga may makilala Kang Lalake na Tanggap Sila"
"Well, kung wala Naman, Ayos na Ko sa Single Life basta hindi pwedeng hindi Sila Kasama, Period!"
"Amen!!" sabay-sabay na Sabi ng mga Friends Ko
Habang pauwi Ako sa Bahay, iniisip Ko din ang napag-usapan ng Kaibigan Ko, well, kung hindi talaga matatanggap mga Anak Ko at Nanay Ko, kahit Mahal Ko S'ya, Pasensyahan na lang Kami, hehe, pero sana naman may tumanggap sa Kanila, hehe, Hopeless Romantic pa naman Ako.
- Writer
