BÖLÜM 10: KARANLIK İTTİFAK
Telefonu kapattıktan sonra uzun süre oturduğum yerde kaldım. Alp'in o zayıf ama hâlâ tehlikeli sesi kulaklarımda yankılanıyordu. "Rakibin hâlâ benim. Ve ben... pes etmem." Bu sözler içimi bir korkuyla doldurdu, ama aynı zamanda garip bir şekilde motive de etti. Ona karşı hissettiğim o karmaşık, iğrenç çekimi bastırmanın tek yolu, planımı uygulamak ve onu tamamen alt etmekti.
Ertesi sabah, Ece'den gelen mesajla uyandım: "Ofiste erken geleceğim. Alp'in eski e-postalarını karıştırabilirim. Ömer hakkında bir şey bulursam seni ararım."
Teşekkür ettim ve yataktan kalktım. Kerem'i okula hazırlarken bile aklım Ömer'deydi. Onu bulmalı, Alp'in korktuğu bu adamla yüzleşmeliydim. Serra'nın ve Ece'nin uyarıları aklımdaydı, ama bu riski almaya değerdi. Disk, Ömer'in elinde
