BÖLÜM 20: KIRIK AYNALARDAN YANSİYANLAR
Kerem'in o gurur dolu gülümsemesi, içimi geçici bir sıcaklık ve güvenle doldurmuştu. E-posta hesabını silme kararı, zehirli bir urun kökünü sökmek gibiydi; acılı ama nihai bir özgürleşme vaadi taşıyordu. O gece, terapi defterime bunu yazdım: "Bugün, geçmişe ait zehirli bir bağı kestim. Kesik yer kanıyor ama iyileşecek."
Ancak ertesi sabah uyandığımda, içimde farklı bir savaşın bulutları toplanıyordu. Kerem'in sevgisi ve desteği bir sığınaktı, evet, ama bu sığınağın duvarlarını ören tuğlaların arasında kendi kırılmışlığımın hikayeleri de vardı. Alp'in gölgesiyle savaşırken, zihnim aniden, bu seferki fırtınadan çok öncesine, Kerem'le ilişkimizin en karanlık, en yaralı zamanlarına ışınlanıverdi.
Kerem işe gittikten, Ali Kerem okula gittikten sonra evd
