ตะวันใช้เวลาอาบน้ำไม่ถึงห้านาทีรีบแต่งชุดทำงานแล้วลงมากินมื้อเช้าอย่างรวดเร็ว ถึงจะรีบแค่ไหนก็ไม่ลืมมื้อเช้าที่เมียเคยสั่งเอาไว้เด็ดขาด
“ผมจะเอาข้าวไปส่งเมียเอง”
“หาเรื่องจนได้ ป้านี่อยากตีนัก ทำอะไรไม่คิดสงสารเมียบ้างเลย”
“ผมผิดไปแล้ว” เขาตอบกลับแม่บ้านเสียงอ่อน
“รีบๆ เลยค่ะ คุณดาวติดกินมื้อเช้า เดี๋ยวสายจะเป็นลมเป็นแล้งเข้า”
“เมื่อวาน ดาวเข้าครัวเองเหรอครับ”
“ก็ใช่น่ะสิคะ กับข้าวหลายอย่างเชียว บอกจะทำเอาไว้ง้อนาย” ตะวันวางช้อนในมือลงอย่างรู้สึกหมดแรง อยู่ๆ ความรู้สึกผิดก็ตีเข้าที่หน้าอย่างจัง
“ครั้งนี้ป้าไม่ช่วยหรอกนะคะ”
“ผมผิดเอง”
“ทำตัวเป็นเด็กๆ ไปได้ ระวังเถอะ ทำตัวประชดประชันระวังนายหญิงจะไม่รักเอานะคะ” แม่บ้านใหญ่ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นด้วยซ้ำ ความสดใสของนายหญิงหายไปในชั่วพริบตา
“ผมไปแล้วนะ อันนี้ของดาวใช่มั้ย”
“ใช่ค่ะ ถือดีๆ นะคะระวังฝามันจะเปิด”
รถจิ๊บคันใหญ่
