Chapter 11 《 Part 3 》

2580 Words

ฉันกับฮานเดินย้อนกลับมาทางเดิม ผ่านประตูห้องแต่งตัวก็นึกได้ว่าชุดนักศึกษาอยู่ที่นี่ ฉันขอเวลาฮานครู่หนึ่ง ส่งลูกให้เขาอุ้มแล้วรีบไปเก็บชุดนักศึกษากลับมา ตอนแรกตั้งใจจะเปลี่ยนชุดซะเลยแต่ฮานห้ามเอาไว้เขาบอกว่าเสียเวลา ได้ชุดแล้วก็ให้รีบไป ซึ่งฉันก็ดันเห็นด้วย ไม่สิ ฉันแค่คิดไม่ทันเท่านั้น พอหาชุดเจอก็รีบม้วนๆ แล้วหาถุงแถวนั้นใส่ จากนั้นก็อุ้มลูกเดินออกมา ผ่านเวทีประมูลสาวนั่งดริ๊งค์ที่ตอนนี้ว่างเปล่าไร้เงาของสาวๆ ฉันนึกถึงน้ำเมยขึ้นมาทันควัน ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง พวกคนที่มาเที่ยวหลังจากผ่านการตรวจสอบแล้วไม่เจออะไรผิดปกติก็ถูกปล่อยตัวกลับ แต่บางส่วนที่พบสารเสพติดโดนคุมตัวเอาไว้รอไปโรงพัก พอเห็นคนเดินออกจากห้องแต่งตัว เจ้าหน้าที่ก็รีบเข้ามาสอบถามทันทียิ่งเห็นเด็กน้อยที่ฉันอุ้มก็มีท่าทีสงสัย ฮานยินยอมให้เจ้าหน้าที่ตรวจสอบทุกอย่างรวมถึงฉันด้วย แต่ยังไม่ทันจะตรวจครบ เจ้าหน้าที่อีกคนที่เ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD