ฉันเอาเก้าอี้เข้ามาเก็บในห้องครัว ไม่คิดว่าฮานจะตามเข้ามาด้วย เขายืนเอามือกอดอกพิงกับเคาน์เตอร์ มองฉันวางเก้าอี้จนเสร็จ ฉันรู้สึกถึงสายตาของฮานแต่ไม่อยากเก็บมาใส่ใจ หมดธุระในครัวแล้วก็คิดจะเดินออกมาทันที ตั้งใจว่าจะไปอาบน้ำแล้วรีบเข้านอนแต่ถูกฮานดึงแขนเข้าไปโอบเอวแบบไม่ทันตั้งตัว
“นี่”
ฉันถลึงตาใส่เขา ดิ้นขืนเพื่อให้ปล่อย แต่ฮานกระชับวงแขนแน่นขึ้นกว่าเดิม
“ยังคิดบัญชีไม่เสร็จเลย” ฮานกระซิบข้างหู ลมหายใจร้อนกรุ่นแอบแฝงเจตนาร้าย ฉันดันแผ่นอกแกร่งออกห่างแต่แทบไม่เป็นผล
“บะบัญชีอะไร มันดึกแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปเรียน ฮะฮาน... อื้อ นี่! อ๊ะ”
ฮานรวบชายเสื้อขึ้นขยำก้นฉันเต็มแรง แหวกจิ้มแคมเนื้อนุ่มอย่างไม่พูดพร่ำทำเพลง ยังไม่ทันหายตกใจก็เข่าอ่อนเพราะการรุกล้ำที่ดุดันจากปลายนิ้วของฮาน
“ฮาน... อื้อ นี่ อ๊ะ” ฉันพยายามจะห้ามแต่พูดไม่ออก ฮานเอานิ้วเข้าไปลึกขึ้นแล้วรูดรั้งทันที ลมหายใจฉันปั่นป่วนไ
