ฉันผ่อนลมหายใจยาว ลดมือที่ถือโทรศัพท์ลงหลังคุยกับแม่เสร็จ ตั้งใจจะกลับไปที่จุดรวมพลแต่พอหันกลับมาก็ต้องชะงักเพราะมีรุ่นพี่ยืนยิ้มแฉ่งพร้อมกับยื่นแก้วสมูทตี้ที่มีสีเขียวมาให้ เดาไม่ออกว่าน้ำอะไร
“พี่ฉลาม?” ฉันเอ่ยชื่อคนตรงหน้าพลางมองเขาด้วยแววตางุนงงปนตกใจ ไม่รู้ว่าเขามายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แอบได้ยินที่ฉันคุยกับแม่หรือเปล่า ถึงจะไม่ใช่ความลับอะไรก็เถอะ แต่ก็ไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายเรื่องส่วนตัว
ฉันมองแก้วน้ำในมือพี่ฉลาม จะบอกว่าไม่เข้าใจก็ไม่ใช่ แต่แกล้งไม่เข้าใจน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับสถานการณ์ในตอนนี้
“พี่ฉลามมีอะไรหรือเปล่าคะ”
“พี่ซื้อมาฝาก”
“คะ?”
“คือ พอดีมีโปรซื้อหนึ่งแถมหนึ่งน่ะ” เขาอธิบายด้วยท่าทางเก้อๆ สีหน้าเริ่มสูญเสียความมั่นใจเมื่อฉันไม่ยอมรับแก้วน้ำในมือของเขา คงจะรวบรวมความกล้ามาพอสมควรเลย แล้วทำแบบนี้ก็เหมือนสารภาพทางอ้อมว่ากำลังสนใจฉันอยู่
รู้สึกหนักใจ
