One More Chance
814 Words
ONE YEAR LATER ]
**JAIRA POV**
"THis coming monday.....we have a Medical TOUR in Palawan....all the graduating Student of This year.....so prepare your selves...."Mrs Urtana.
I sigh.
"OMG...!! sa palawan raw...!"
"Excited ako...!!!"
"Lahat daw ng Graduating student this year...makikita ko na naman si crush...!!"
"OMO...!!! ako rin...!!"
Kanya-kanya silang expression ...pero ako......hindi.
Oo gusto kong ang Tour na ito....pero....ang ikinaiinis ko....
Makikita ko sya....
Makikita ko si reese..
Pareho kaming graduating ...at dahil Pareho kami ng course ....malamang...kasama sya.
Hindi pa alam ng pamilya nya na.buhay sya....malayo rin kasi ang university na ito....sa montero..
Para lang ito sa mga Doctor, Nursing ...at iba pa na kabilang sa Medicine ...
I sigh......
Mula ng makita ko sya at malamang buhay sya.....
Hindi ko sya minsan man kinausap...
Dahil.....ayoko.
NAtatakot akong malamang kung anong nangyari sa kanya...
Oo....mahal ko sya at wala nino mang pumalit sa puso ko kundi sya lang.
Hindi ko lang kasi kayang.....tanggapin na.....
Nagsinungaling sya...
Lagi nya akonv sinusuyo....pero hindi ko sya pinapansin....
Kahit pa....lagi ko syang kasama sa hideout.....di ko sya kinakausap...
Sya rin ang trainor namin....
Pero gaya nga nang sabi ko.
Di ko sya pinapansin....at di ko pa sya kayang kausapin....
"Hoy...!!"
Nagulat ako.ng may humampas sa upuan ko.
"Tutunganga ka na lang ba...? Breaktime na girl....lets go.."yaya sa akin ni Sarah...kaibigan ko...
Hinila nya ako.....pero nanatili parin akong tahimik...
"Hoy...bakit ba ang tahimik mo..."sarah
"Wala....just dont mind me.."
"Dont mind you....? Sira ka ba....baka isipin nila...na baliw ako...dahil ako.lang ang.nagsasalita dito....umayos ka.nga..."sarah.
I just rolled my eyes....
Nakarating kami sa canteen....at sya nalang nang order ng kakainin namin.
Umupo ako sa table namin...
Nakaramdam ako na tila may nakatingin sa akin....kaya inilibot ko ang paningin ko....
Hanggang sa.....natuon ako sa kanya...na tinititigan ako...
Reese.
Iniwas ko nalang ang tingin ko....
At nakaramdama ako ng sakit...
Almost 2 years syang nawala noon...
Para akong....baliw na laging umiiyak..Lagi syang hinahanap....
Laging inaabangan....
Umaasa ako na sana buhay pa sya...
Hanggang sa sumuko na ako....dahil ayoko ng umiiyak lagi...Ayoko ng magpakatanga na naghihintay...
Tapos.....biglang...
Isang araw,, Nasa harap ko na sya...?
Ano yon...? Parang wala lang...?
Parang wala lang sa kanya.na nasaktan ako..sa pagkawala nya dahil lilitaw nalang sya bigla...?
Wow....Hindi ko kasi naiisip noon na babalik pa pala sya....at kilala pa nya ako...
Inaamin ko namang...masaya ako.ng makita sya....
Pero hindi agad agad mawawala ang sakit nong nawala sya bigla....
MAsakit eh.
"J-Jaira...? Ok ka lang....bat ka umiiyak...?"
Hindi ko napansing nakabalik na pala si sarah...
PInahid ko nalang yong luhang nasa pisngi ko...
May luha pa palang lumalabas sa mga mata ko...?
Hahahaha gosssh...
"Yeah.."
Sabi ko at kumain.....
Matapos namin kumain.....bumalik na kami sa class namin.
DISCUSS...
DISCUSS...
DISCUS...!!
After.....ng class....Uwian na.
Sabay na kaming naglakad ni Sarah...
Panay sya salita...pero wala akong respond...
Hanggang makarating kami sa Parking lot ng school...
May kotse si Sarah...kaya...sumakay sya at nagpaalam saakin...
Papasok na sana ako sa kotse.ko ng....
May nagsalita.
"Hanggang kelan mo.ba ako iiwasan..?"
Natigilan ako...
"Hanggang kelan mo ko di kakausapin....Isang taon na jaira....Isang taon na mula nong nagkita tayo....pero wala akong narinig ni anumang salita mula saiyo. .."sabi nya.
Napapikit ako....
Nanatili akong nakatalikod sa kanya.
"Bakit....? Kaya mo bang ialis ang.lahat ng hinanakit ko....? Lahat ng paghihirap ko....? Lahat ng Luhang...lumalabas sa mga mata ko...? Kaya.mo bang pawiin ang sakit na nararamdaman ko....mula ng.......mawala ka....?"sabi ko at.humarap sa kanya..
Nagtama ang paningin namin...
Nakikita ko ang.lungkot sa mga mata nya...
Ang sakit na nakikita ko....dito.
"Alam kong hindi ganon kadali pawiin ang sakit na yan jaira....pero sana naman...pakinggan mo ang mga paliwanag ko...gusto kong sabihin saiyo...ang pinagdaanan ko...'"pagsusumamo nya.
INiwas ko ang tingin sa kanya....
"Sabihin mo....para maliwanagan ako.."sabi ko...
Napabuntong hininga sya...
"N-Nong time.na...nagpaalam ako saiyo.....inaamin kong....hindi ko na alam kung.makakabalik pa ako....nagsinungaling ako sa iyo na aalis kaming pamilya...dahil ang totoo.
Haharap kami sa mga kaaway namin that time....Marami ang nasawi sa labanan ng Gangster at Mafia noon....kabilang na ang Mafia King....ako...? Halos mawalan narin ako ng ..B-Buhay...i almost dying....but she help me too live......nacomatose ako.....ng halos....Isat-kalahating taon....jaira....nagising ako....pero marami ng nagbago.....Hindi pa ako halos makarecover....sa nangyari.....at nong makarecover na ako....ikaw ang unang hinanap ko jaira..."paliwanag nya.
"Hah...!! Ako talaga ang una mong hinanap....? Kung ganon di sana nong nakarecover ka humarap ka na sa akin...!! Kaya kong tanggapin ka ulit reese kasi mahal kita...!! Pero hindi ganon kadali...Kasi nasaktan ako....ng bigla kang nawala....at higit sa lahat....hindi ka tumapad sa pangako...mo..noon..!!!"umiiyak kong sigaw sa kanya.
Hindi sya nakapagsalita sa sinabi ko.
"Nong time na huli tayong nagkita.
.nagsinungaling ka...!! Sabi mo....Aalis kayo ng parents mo...!! Pero makikipagtuos pala kayo sa mga.kalaban nyong gangster...! You lied to me...!!! Tapos....ganon ganon nalang na haharap ka sa akin....idi wow...!! Ikaw na.."sarcastic kong sabi.
Natahimik kami pareho....
Pero......nagulat ako ng magsalita sya...
"Alam kong nasaktan kita...at nagsinungaling ako...that time jaira....yon yong .....kailangan kitang iuwi...kailangan kong magsinungaling...para iligtas ka.....dahil may balak silang kunin ka... at kya ako nakipaglaban..ay para rin saiyo....Mahal kita at ayokong gamitin nila ang kahinaan ko jaira....ikaw ang kahinaan ko..."may bahid na lungkot na sabi nya..
Lumapit sya sa akin.....at tuluyan na akong di nakaiwas ng........hawakan nya ang kamay ko.
"Just give me another chance to make it up to you....Jaira "sabi nya
.
Nagtama ang paningin namin....
Hinaplos nya ang mukha ko.
"Hindi mo alam kong gaano rin ako.nagdusa....ng malaman kong...matagal na pala akong nawala.....Im sorry jaira....please give me a chance..."Reese...
Hindi ako sumagot.....
Instead ....i hug him tight...
"Kung di lang kita mahal....nilunod na kita..."umiiyak kong sabi habang nakayakap sa kanya.
I heard him chukled....
Gossssh....i really miss him.
----To be continued .....
- Writer
