ทางด้านยูกิ
ภายในรถหรูที่กำลังขับเคลื่อนบนถนนบรรยากาศภายในเงียบสนิท บากิละสายตาจากถนนเบื้องหน้าลอบมองน้องสาวด้วยความเป็นห่วงเพราะเธอเอาแต่เงียบมาตลอดทาง
เมื่อเขาปรับอารมณ์ที่คุกรุ่นก่อนหน้านี้ได้แล้วจึงเป็นฝ่ายพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบที่น่าอึดอัดเสียเอง
“เนี้ยเหรอที่บอกจะจัดการตัวเองได้ ยังมีความรู้สึกให้มันอยู่แบบนี้จะทำอะไรได้” เพราะเธอเคยบอกว่าไม่ยุ่งกับพายุอีก แต่กลับเจอกันซ้ำยังโทรตามให้เขามารับกลับถึงที่นี่
“พี่บากิ” ยูกิหน้าเศร้าทำท่าคล้ายคนจะร้องไห้ ส่งสายตาว่าตอนนี้เธอยังไม่พร้อมรับฟังคำตำหนิใด ๆ
บากิที่เห็นอย่างนั้นก็ใจอ่อนยวบลงทันทีเพราะเขาเลี้ยงและดูแลเธอแทนพ่อกับแม่มาตั้งแต่เด็กจึงรักและเป็นห่วงเธอมาก
“เฮ้อ เราเนี่ยนะ อุตส่าห์ให้มันเข้าใจผิดว่ามีแฟนใหม่มาได้ตั้งนาน แล้วตอนนี้มันรู้ว่าเราเป็นพี่น้องกันแบบนี้แล้วไม่ยิ่งเข้าทางมันเหรอ” บากิปรับเสียงเข้มดุให้อ่อนลงพร้อมกั
