“ข้าไม่ได้ทิ้งเจ้าข้าเพียงต้องขึ้นมาเอาอาวุธ” เอ่ยจบลู่ซือก็ดีดกายขึ้นอีกครั้งก็มาถึงฝั่งแล้วรีบหยิบกระบี่อ่อนของตนเองที่วางกองไว้ข้างอาภรณ์ จากนั้นก็รีบดีดตัวมาช่วยเย่วซินทันที
กวนลู่ซือดีดกายมายืนที่ก้อนหินก้อนเดิม จากนั้นก็ใช้วิชาตัวเบาเหยียบลงบนผืนน้ำพร้อมตวัดกระบี่อ่อนใส่เข้ากลางลำตัวของอสรพิษจนขาดออกเป็นสองท่อน
ส่วนหางของอสรพิษกระเด็นออกมาอีกทาง ส่วนหัวของอสรพิษก็กระเด็นไปอีกทาง แต่..มันไปทางที่เย่วซินยืนอยู่พอดิบพอดี
“ว๊ายยย!!...” เย่วซินตกใจสุดขีดร้องออกมาเสียงดังลั่น แล้วล้มหงายหลังจมลงน้ำทันที
กวนลู่ซือเห็นว่าน้ำนั้นไม่ลึกมากเย่วซินคงไม่เป็นอันตรายใดๆประเดี๋ยวนางก็โผล่ขึ้นมาจากน้ำได้เอง คิดได้เช่นนั้นก็รีบจัดการเจ้าอสรพิษส่วนหัวที่มันยังไม่สิ้นฤทธิ์ให้เสร็จเรียบร้อยไปจะได้ไม่สร้างความตื่นกลัวอีก กวนลู่ซือลงกระบี่ใส่เจ้างูตัวเขื่องอย่างไม่มีปราณีจนมันแน่นิ่งไปแล้วมาหยุดยืนที
