ทั้งหมดเดินทางกลับมาถึงโรงเตี๊ยมในช่วงบ่ายและแยกย้ายกันกลับเข้าห้องพักด้วยความเหนื่อยล้าโดยเฉพาะจิวอิง เพราะบาดแผลดูเหมือนว่าจะอักเสบขึ้นมาอีกรอบ ตอนนี้เย่วซิน จิวอิงและพี่เสี่ยวชิงพักอยู่ห้องเดียวกัน หนึ่งคือช่วยท่านปู่ประหยัดค่าใช้จ่าย สองคือนางจะได้มีเพื่อนคุยข้อนี้อาจจะเป็นเหตุผลที่สำคัญเลยก็ว่าได้
เสี่ยวชิงเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้คุณหนูของนางและทายาป้อนยาเรียบร้อยและให้นอนพักผ่อน ส่วนเย่วซินนั้นหลังจากอาบน้ำชำระล้างร่างกายเรียบร้อยก็แต่งตัวทาหน้าดำ ทาตัวในส่วนที่อาภรณ์ไม่ปกปิดตัดผมม้าและไม่ลืมไฝเสน่ห์ใต้หางตาขวารวบผมครึ่งศีรษะปักด้วยปิ่นไม้ธรรมดาเป็นอันเสร็จเรียบร้อย...
“คุณหนูรองคิดจะทำอะไรหรือเจ้าคะ” เสี่ยวชิงเอ่ยถามอย่างสงสัย เพราะเห็นคุณหนูรองปลอมตัวเหมือนคุณหนูใหญ่
“พี่เสี่ยวชิงข้าไม่คุ้นชินเวลาพี่เรียกข้าแบบนี้เลยจริงๆ” เย่วซินเอ่ยบอกพี่เสี่ยวชิงแต่ก็พอเข้าใจอยู่บ้าง
“นายท่านก็ใ
