จวนตระกูลซูยามซวี(19.00-20.59) ในเรือนใหญ่ตระกูลซูต่างวิ่งกันวุ่นวายด้วยเหตุที่ว่าบุตรีของท่านแม่ทัพบูรพาเกิดป่วยไข้ด้วยอาการแปลกประหลาด
“นางเป็นอย่างไรบ้างท่านหมอ” ซูเจียวซื่อเอ่ยถามหมอฝีมือดีที่มาตรวจรักษาที่จวน
“คุณหนูมีไข้ ตามผิวหนังมีตุ่มสีแดง นางเป็นโรคทางผิวหนังที่มีเชื้อรุนแรงและอาจติดต่อกับผู้อื่นได้โดยการสัมผัสหรืออยู่ใกล้ชิดกัน” ท่านหมอเอ่ยบอกโรคชนิดนี้ไม่ค่อยพบบ่อยนักแต่ไม่ใช่ว่าไม่เคยพบเจอ
ซูเจียวซื่อได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจผงะถอยตัวออกห่างโดยทันทีแต่ก็ยังห่วงใยบุตรของตน “ท่านหมอมีวิธีรักษาหรือไม่”
“ข้าจะจัดยาให้กินและอาบ แต่ต้องระวังอย่าเผลอเกาเพราะมันอาจจะลุกลามและไม่หายขาด”ท่านหมอเอ่ย
“ขอบคุณมากท่านหมอ” ซูเจียวซื่อเอ่ย
“ไม่เป็นไรข้าขอตัวก่อน ให้บ่าวตามไปรับเทียบยาที่ต้องใช้แช่ตัวที่ร้านด้วย วันนี้ข้าเตรียมมาแค่ยากิน” ท่านหมอกล่าวจบแล้วเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว และตามด้
