บทที่ 26 เหม็นกลิ่นหมาหัวเน่า

2086 Words

เช้าวันรุ่งขึ้นหลังทานมื้อเช้าเสร็จเรียบร้อยจิวอิง เย่วซิน เย่วเทียน เย่วฉี ต่างมาช่วยกันขุดหลุมเพื่อฝังกระดูกของมารดาเอาไว้ที่สวนข้างเรือนนอน เย่วซินหยิบผ้าขาวที่ห่อกระดูกมารดาออกมาจากแหวนจัดเก็บแล้วค่อยบรรจงวางลงในหลุมอย่างเบามือ จิวอิงนำกลีบดอกไม้โรยบนผ้าขาวเมื่อเสร็จเรียบร้อยทุกคนก็ช่วยกันนำดินกลบเอาไว้ตามเดิมแล้วปักป้ายชื่อไว้หน้าหลุม ท่านแม่และท่านปู่เดินมาพร้อมสาวใช้ที่ยกเครื่องเซ่นมาไหว้หลุมกระดูกตามที่เย่วซินต้องการ เมื่อทุกอย่างถูกจัดวางเรียบร้อยเย่วซินและจิวอิงจุดธูปพร้อมวางดอกไม้คนละหนึ่งดอกหน้าหลุมกระดูก ทั้งสองเอ่ยด้วยน้ำตา “ท่านแม่ พวกเราได้มาอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว คราวนี้ท่านแม่จะไม่ต้องทนเหงาอยู่ในป่าทึบคนเดียวอีกแล้ว ลูกขอโทษที่ไปรับท่านแม่ช้าไปสักหน่อยแต่ต่อไปนี้ลูกสัญญาว่าจะมาคุยเป็นเพื่อนท่านแม่บ่อยๆเลยลูกรักท่านแม่เจ้าค่ะ” เย่วซินเอ่ยด้วยน้ำเสียงนาบเนิบแ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD