จิวอิงไม่ตอบคำถามแต่เดินเข้าไปหลังฉากเพื่อล้างหน้าดำออก จริงๆนางอาบน้ำล้างหน้าตั้งแต่กลับมาจากร้านแล้วและก็ต้องตกใจกับใบหน้าตัวเอง รอยแผลที่แก้มข้างซ้ายเป็นรอยเดียวกันกับที่เย่วซินได้รับเมื่อวันก่อน มันเป็นเพียงบาดแผลเล็กน้อยแทนที่จะหายเมื่อได้ทายาสูตรพิเศษของท่านปู่ แต่มันกลับลุกลามและเด่นชัดยิ่งขึ้นจนดูน่าเกลียด นางจึงต้องทาใบหน้าดำปกปิดเอาไว้เพื่อไม่ให้ใครมองเห็น
จิวอิงเดินออกมาจากหลังฉากกั้น เพื่อให้คนร่างสูงได้มองเห็นใบหน้าที่แท้จริงเขาจะรับกับใบหน้านี้ได้หรือไม่อย่างไรเสียให้เขาเห็นไปเลยดีที่สุด
“ใบหน้าของเจ้าเหตุใดจึงเป็นเช่นนี้” หยางหลงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตกใจเมื่อเห็นใบหน้าของคนรัก ใบหน้าที่เคยขาวผ่องนวลเนียนบัดนี้บริเวณแก้มซ้ายกลับมีรอยแดงคล้ายเส้นเลือดแตกแขนงลอยเด่นชัดตัดกับผิวขาวของนาง
“เย่วซินได้รับบาดแผลนี้มาเมื่อวันก่อน แต่ด้วยร่างกายของนางสามารถต้านพิษได้จึงทำให้ร่างกายภา
