“เจ้า!!..ชุดข้าเลอะหมดแล้ว” จ้าวไท่เหว่ยเอ่ยออกมาเสียงดัง สตรีหน้าไม่อายอาเจียนใส่อาภรณ์ของเขาเลอะเทอะไปหมดจนต้องหยุดหาแหล่งน้ำเพื่อชำระล้างร่างกาย
“อย่ามามองหน้าข้าเช่นนั้นนะ ใครใช้ให้ท่านแบกข้าห้อยหัวโตงเตงเช่นนั้นกันเล่าอุ้มข้าดีๆหน่อยไม่ได้หรืออย่างไร” เย่วซินเอ่ยบอก นางเมาหัวจนอาเจียนออกมาหมดไส้หมดพุงแถมยังเปื้อนชุดของคนบ้าอำนาจก็แค่เล็กน้อยเท่านั้นทำเป็นโวยวายไปได้ โบราณเขาว่าให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัวเห็นจะเป็นเรื่องจริง
จ้าวไท่เหว่ยไม่ตอบเดินเบี่ยงตัวมายังธารน้ำแล้วถอดอาภรณ์ของเขาออกทีละชิ้นจนเหลือเพียงกางเกงเผยให้เห็นมัดกล้ามสมส่วนงดงาม เจ้าไท่เหว่ยยกยิ้มมุมปากเห็นช่องทางกลั่นแกล้งคนนางจะต้องหัวเสียโวยวายเพราะความเขินอายที่เห็นบุรุษเปลื้องผ้าต่อหน้าเป็นแน่
ซานจิ่นที่มองท่านประมุขของตนอย่างไม่เข้าใจ แต่ไม่ได้เอ่ยถามสิ่งใดเตรียมก้าวเท้าไปหยิบอาภรณ์ของผู้เป็นนายมาซักทำความสะอา
