หยางหลงเมื่อได้รับรายงานก็รีบเดินทางมาหาคนรักทันทีพร้อมกับสหายเย่วเทียน เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ไม่ได้อยู่เหนือความคาดหมายเท่าใดนักจึงได้วางกำลังลับอยู่ตามจุดต่างๆเอาไว้เพื่อความปลอดภัย
“คนร้ายคงคิดว่าเจ้าคือเย่วซินจึงคิดจะกำจัด” เย่วเทียนเอ่ยบอกน้องสาวบุญธรรมที่ยามนี้นางไม่ได้ทาหน้าดำอีกแล้วใครๆจึงคิดว่านางคือเย่วซิน
“โชคดีที่เย่วซินไม่อยู่มิเช่นนั้นนางคงลำบากแน่” จิวอิงเอ่ยพลางคิดถึงน้องสาวตัวแสบขึ้นมานางไม่ได้ฝึกวรยุทธ์แถมพลังปราณก็ไม่มีถ้าโดนลอบทำร้ายมีหวังได้เจ็บตัวเป็นแน่
“เจ้ากลัวหรือไม่อิงเอ๋อร์” หยางหลงเอ่ยถามคนรักด้วยความห่วงใย
“หม่อมฉันไม่กลัวเพคะ” จิวอิงเอ่ยพร้อมส่งยิ้มหวานไปให้
“ตามจริงพี่อยากให้เจ้ารีบเดินทางไปหาซินเอ๋อร์โดยเร็ว เพราะอยู่ที่พรรคอินทรีย์เจ้าจะปลอดภัยกว่าอยู่ที่นี่ แต่พี่ก็อดห่วงไม่ได้เพราะคนร้ายมันจ้องเล่นงานอยู่ถ้าเจ้าเดินทางตอนนี้เกรงว่าจะไม่ปลอดภัย” เย่
