Walang naging reaction si Renz sa niluto kong tinolang manok so probably, wala pa siyang naaalala. O hindi pa roon umaabot ang alaala niya, pero hindi bale, may ibang panahon at paraan pa naman. Napahinga ako nang malalim, malakas man ang sounds ng TV ngunit ang utak ko naman ay hindi magawang makapag-concentrate.
Ayokong ma-pressure si Renz pero ako itong naloloka. Nag-iisip lang ako ng pwede at maaari pang gawin para mas mapadali ang pagbalik ng memorya ni Renz. Gusto ko lang din kasi itong tulungan sa abot na makakaya ko. Abala ako sa pag-iisip mula sa sala nang wala sa sariling binalingan ko si Renz na panay ang labas-masok sa dalawang kwartong nasa taas.
Kumunot pa ang noo ko nang mapansing hawak nito ang ilang gamit namin at inililipat sa kwarto niya. Sa nakita ay mabilis pa sa ala
