ท่านประธานไม่ได้กลับไปที่บ้านแต่ค้างกับดารินอยู่ที่โรงแรม และเขาก็ออกไปแต่เช้าเหมือนเมื่อวันก่อน เธอจึงตื่นขึ้นมาแล้วไม่เจอเขาอยู่ข้างกาย มีเพียงข้อความที่เขียนทิ้งไว้ว่า ‘เย็นนี้พาไปเดินเล่นนะครับ’ เมื่ออ่านแล้วก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ คลินต์เป็นผู้ชายที่เอาใจใส่ เอาใจเก่ง สำหรับเธอแล้วเขาไม่มาดที่เย่อหยิ่งหลงเหลืออยู่เลย
“ทำตัวเหมือนคนว่าง” ดารินบ่นพึมพำอยู่คนเดียว ท่านประธานใหญ่มีเวลาให้เธอเสมอ หญิงสาวรู้ดีว่างานที่บริษัทค่อนข้างยุ่ง มีเรื่องให้เขาจัดการแทบทั้งวัน แต่ชายหนุ่มก็ยังเจียดเวลาอันมีค่ามาหาเธอได้เสมอ
คลินต์เป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบในทุกด้าน คนที่ไม่ดีคือเธอต่างหาก ที่ไม่กล้าเปิดใจ
ดารินเตรียมตัวไปเช้าประชุมเหมือนเช่นวันก่อน เธอออกไปพร้อมกับพนักงานคนอื่นที่เข้าพักในโรงแรมนี้ นั่งรถตู้ที่ทางบริษัทจัดเตรียมเอาไว้ให้ ระหว่างทางมีการพูดคุยกันทั่วไป ดารินถูกชวนไปเดินเล่น ไปสังสรรค์ตาม
