‘ห้าโมงตรงเจอที่ลานจอดรถ P3 ห้ามเบี้ยว!!’
นัดหมายกึ่งคำขู่ทำให้คนอ่านขนลุกเกลียว ไม่แปลกใจที่เขาจะมีเบอร์มือถือของเธอ ก็เขาเป็นถึงท่านประธานใหญ่ แค่เรียกดูประวัติส่วนตัวก็รู้ไปถึงโคตรเง่าเธอแล้ว หญิงสาวดูนาฬิกาที่หน้าคอมพิวเตอร์ เห็นว่ามีเวลาอีกประมาณครึ่งชั่วโมง เขานัดเวลาเลิกงานตรงเป๊ะๆ ไม่คิดจะให้เตรียมตัวสักหน่อยเลย
“เอาแต่ใจ” ดารินบ่นสถบ เธอเพิ่งรู้จักเขาอย่างเป็นทางการ ไม่ทันไรก็วางท่าใส่ทันที อันที่จริงมันไม่ใช่ความคิดที่ดีเลย ในการตอบรับข้อเสนอของเขา แต่เพราะมันไม่มีทางเลือก คนเผด็จการขู่จะไล่ออก ใครมันจะไปเตรียมหางานใหม่ทัน และที่สำคัญหน้าที่การงานของเธอตอนนี้มันลงตัวที่สุดแล้ว
“เอาวะ ลองดูคิดซะว่าเขาเป็นโฮสต์คนหนึ่งแล้วกัน”
พยายามปลอบใจตัวเอง หากมองเขาเป็นเด็กเช่าก็คงไม่น่ายากมั้ง แต่ความจริงเขาจะเป็นถึงท่านประธานก็เหอะ มันค่อนข้างแปลกประหลาด แต่มาถึงขั้นนี้ก็ต้องพุ่งชนเท่าน
