“เป็นโฮสต์จูบได้รึเปล่า”
“ไม่ได้ค่ะ” ดารินรีบปฏิเสธ เพราะปกติแล้วเธอไม่จูบกับโฮสต์คนไหนเลย เพราะการจูบกับคนแปลกหน้ามันน่ากระอักกระอ่วนใจ
“ผมเคยได้ยินว่ามาว่าได้นะ”
“คนอื่นอาจจะได้ แต่ฉันไม่ได้ค่ะ”
“งั้นผมขอลองซ้อมหน่อย เผื่ออยากไปรับจ็อบเป็นโฮสต์จริงๆ จะได้รู้ว่าทำแบบไหนลูกค้าถึงพอใจ คุณเป็นคู่ซ้อมให้ผมนะ ลืมแล้ว?” คลินต์พยายาหลอกล่อ กับผู้หญิงคนอื่นที่เขาเป็นฝ่ายซื้อ อยากจูบก็จูบ อยากทำก็ทำเลยไม่ต้องมาหาข้ออ้างแบบนี้
ดารินนิ่วหน้าโดยไม่รู้เมื่อตีความหมายได้ว่า เขาอยากถูกคนอื่นซื้อตัวไปปรนเปรอความสุข คนระดับเขาเป็นถึงผู้บริหารอยากได้อะไรใช้เงินซื้อไม่น่าใช่ปัญหา จะหาเรื่องเปลืองตัวให้คนอื่นเช่าเล่นทำไมกัน แต่เมื่อถูกปลุกเร้าๆ ด้วยฝ่ามือร้อนที่ลูบไล้อยู่ที่ข้างเอว ไหนจะสัมผัสจากริมฝีปากที่กดจูบไปทั่วแก้มอีก ทำให้ปฏิเสธไม่ลงเผลอตัวลุ่มหลงตกลงในกับดักของวายร้ายหน้าหล่อ
“กะ ก็ได้ค่ะ” มั
