หลังเลิกงานดารินขับรถมาที่สกายบาร์จุดนัดหมายของเธอในวันนี้ เลือกที่นั่งประจำเป็นโซฟาริมขอบกระจก ที่นี่ไกลจากบริษัทค่อนข้างมากและเธอก็ไม่เคยเจอคนจากบริษัทที่นี่เลยสักคน จึงรู้สึกสบายใจที่จะมานั่งชิลกับโฮสต์จำเป็น ที่กำลังเดินทางมาเช่นกัน
เมื่อมาถึงก่อนจึงสั่งอาหารมาสองถึงสามอย่าง เครื่องดื่มม็อกเทลสำหรับตัวเองหนึ่งแก้ว พนักงานที่นี่คุ้นเคยกับเธอดีเพราะมาเป็นประจำ รอประมาณครึ่งชั่วโมงอาหารก็มาเสิร์ฟ แต่ชายหนุ่มยังมาไม่ถึงเธอคิดว่าเขาน่าจะติดงานเลยออกมาช้า ดารินนั่งจิบม็อกเทลมองบรรยากาศไปเรื่อยเปื่อย ยามโพล้เพล้แบบนี้ท้องฟ้าสวยมากเป็นพิเศษ เบื้องหน้าของเธอเป็นเวิ้งน้ำที่ทอดตัวยาวกั้นแผ่นดินออกเป็นสองฝั่ง
“ขอโทษที ผมเคลียร์งานเพิ่งเสร็จ” คลินต์นั่งลงขนาบข้างตวัดมือโอบกอดหญิงสาวเอาไว้ แล้วกดจูบลงบนศีรษะนุ่มเบาๆ เธอขยับตัวเข้ามาในวงแขนอย่างคุ้นเคย
“ช่วงนี้คุณงานเยอะนี่นา เหนื่อยไหมคะ?” ดาริน
