บทที่23 หลงโฮสต์ไม่ไหว

1021 Words

“ดื่มหน่อยไหม” คลินต์เอื้อมมือไปหยิบแก้วไวน์มาไว้ในมือ ดวงตาคมพราวยังคงจับจ้องไปทั่วไปหน้าสวย การมีเธออยู่บนตัวเป็นเรื่องที่เขาชอบใจมาก ดารินพยักหน้าเหมือนคนไร้สติ ตอนนี้ดวงตาเธอพร่ามัวไปด้วยความหลงใหล ร่างกายด้านบนที่เปลือยเปล่าของคลินต์ทำใจเต้นไม่หยุด เขาเกินคำว่าฮอตไปอีก เมื่อเธอร้องขอเขาเหมือนจะยื่นแก้วไวน์มาจ่อที่ริมฝีปากสวย แต่เขาเลือกที่จะกระดกแก้วเข้าปากตัวเอง แล้วทาบทับลงบนกลีบปากนุ่มอย่างรวดเร็ว ของเหลวรสชาติหวานอมขมลื่นไหลลงมาในคอ ผ่านอุ้งปากร้อนและลิ้นที่ชื้นแฉะชุ่มไปด้วยไวน์ หญิงสาวรู้สึกร้อนที่ลำคอแต่ก็ซาบซ่าไปด้วยรสจูบ กลิ่นไวน์คละคลุ้งอยู่ในโพรงปากสร้างความมึนงงให้กับสมอง ภาพหัวมันพร่าเบลอไปหมด สัมผัสได้แค่ความรู้สึกวูบวาบและการเคลื่อนไหวของลิ้นร้อนที่เกี่ยวกวัดอย่างหิวโหย “อะ อื้ออ” ดารินร้องครางอย่างลืมตัว เมื่อถูกริมฝีปากร้อนขบเม้มที่ลำคอ รู้สึกซ่านสยิวขนลุกไปทั้งกาย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD