บทที่ 29 มาไกลเกินย้อนกลับ

1191 Words

เป็นเช้าที่อลวนมากที่สุด เมื่อดารินตื่นมาแล้วพบว่ากำลังนอนกอดก่ายอยู่กับท่านประธานสุดฮอต เมื่อวานเธอถูกเขาล่อลวงจนเหลวเปลวไปหมด หลวมตัวมีสัมพันธ์กับเขาไปแล้ว โชคดีที่ตอนตื่นเห็นชายหนุ่มยังคงหลับสนิท เลยแงะอ้อมแขนเขาออกจากตัว แล้วค่อยๆ กระดึ๊บลงจากเตียงนอน ดารินไม่สามารถดึงผ้าห่มมาพันตัวไว้ได้ เพราะเดี๋ยวท่านประธานจะตื่น เลยจำใจลุกขึ้นด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า เมื่อขาสัมผัสพื้นยืนทรงตัวได้แล้ว ก็รู้สึกปวดหนึบไปทั้งกายโดยเฉพาะตรงส่วนนั้น รู้สึกร้าวอยู่ภายในเพราะใช้งานมาอย่างหนักหน่วง เขาไม่ปล่อยให้เธอได้พักสักวินาที แถมยังไม่ป้องกันอีกด้วย แต่จังหวะนั้นเธอต้องปล่อยให้เลยตามเลยไปก่อน เขาปลุกอารมณ์สวาทจนเธอเองก็ทนไม่ไหวเช่นกัน ท่านประธานคลินต์เขาเป็นตัวร้าย! ดารินย่องเบาๆ เพื่อให้เงียบมากที่สุด เธอก้มลงเก็บเสื้อผ้า กะจะชิ่งหนีตอนที่เขาหลับ เพื่อไปตั้งหลักเรียกสติกลับคืน บราเซียร์ของเธอตกอยู

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD