ดารินหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าท่านประธาน ความทรงจำเมื่อวันก่อนยังคงฉายชัดเหมือนมันกำลังดำเนินอยู่ หญิงสาวรู้สึกอับอายขายขี้หน้าเป็นอย่างมาก ไม่คิดว่าเวลาเมาแล้วตัวเองจะหื่นได้ขนาดนี้ เป็นฝ่ายรุกเขาก่อนเสียก่อน โชคดีที่วันนั้นชายหนุ่มหลับสนิท เธอเลยชิ่งออกมาได้อย่างสะดวก แต่ความปวดเนื้อปวดตัวยังคงตามเล่นงาน เธอจำได้บ้างไม่ได้บ้าง บางส่วนก็เลือนรางเหลือเกิน รู้แค่ว่าร่างกายเธอปวดหนึบไปหมดโดยเฉพาะส่วนขา
เมื่อวานนี้เธอได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ นอนแทบตลอดทั้งวันแทบไม่ได้แตะงานบ้านเลย และวันนี้ก็ต้องมาทำงานเพราะเป็นวันเริ่มต้นของสัปดาห์ใหม่ พยายามโฟกัสกับงานเพื่อให้รู้สึกกระดากใจน้อยลง ดารินหยิบรายงานประจำอาทิตย์มาเปิดดู เพื่อเรียงลำดับความสำคัญในการทำงาน
“หืม มีแบบนี้ด้วยเหรอ?” ดารินหยิบรายงานของเด็กในสังกัดที่ดูแลอยู่มาตรวจเช็ค เห็นว่ามีความผิดปกติที่ต้องสอบถามเพิ่มเติม เพราะไม่เคยมีเรื่องแบบนี้
