แขกของคุณเสือยังไม่มา แต่ทว่าเขาต้องการซ้อมบทด้วยการนัวเนียนวาระไม่หยุด ชายหนุ่มคิดถึงเนื้อตัวนุ่มนิ่ม ไม่ได้นอนกอดมาหลายวันเพราะหญิงสาวไปเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาล นวาระนั่งสั่นสะท้านอยู่บนตักแกร่ง เขาทั้งจูบทั้งจับ ลูบไล้ไปทั่วเนื้อตัวผ่านเสื้อผ้าชุดสวยที่สวมใส่
“เราต้องแสดงบทแบบนี้ต่อหน้าแขกคุณด้วยเหรอคะ?”
“มันก็ดูแนบเนียนดีไม่ใช่เหรอ?”
พาฬพยัคฆ์ไล่กดจูบไปทั่วดวงหน้าหวาน ฝ่ามือร้อนลูบไปทั่วแขนเล็กที่โอบรอบคอเขาไว้อยู่ กลิ่นหอมอ่อนๆ จากกายสาวยิ่งทำให้หลงใหลเคลิบเคลิ้มเหมือนอยู่ในมนต์สะกด อยากรู้นักนวาระร่ายมนต์กลใดใส่เขากันแน่ ถึงหยุดลิ้มชิมรสร่างนุ่มนิ่มของเธอไม่ได้เลย
“คุณเสือ นี่ห้องทำงานนะคะ มัน.....นาวว่ามันไม่ค่อยเหมาะ”
“ฉันว่าเหมาะ” ในห้องของเขาไม่ใช่ใครอยากจะเข้าหรือออกก็ทำได้ง่ายๆ ต้องผ่านด่านเลขาหน้าห้องเสียก่อน ฉะนั้นหากเขาอยากจะทำเรื่องลับๆ เสียวๆ ก็ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใด
“เอ่
