Küllerinden Doğan
Lüks restoranın tuvaletinden çıkan Sibel, artık birkaç dakika önce masada oturan kadın değildi. Yüzündeki su damlacıkları, makyajında hafif bir dağınıklık yaratmıştı, ancak gözlerindeki ifade pürüzsüz ve keskin bir çeliğe dönüşmüştü. İçinde, yıllardır taşıdığı korku ve çaresizlik kovası, Kerem'in son sözleriyle taşmış, yerini soğuk, hesaplayıcı bir öfkeye bırakmıştı. Artık sadece bir kurban değil, kendi hayatının savaş alanına inmiş bir savaşçıydı.
Koridorda ilerlerken, aynada kendine verdiği sözü tekrarladı: "Bedelini ödeyeceğim. Ama bu sefer kuralları ben koyacağım."
Masaya döndüğünde, Kerem henüz yerine oturmamıştı, onu tuvaletin girişinde, hafif bir sırıtışla izliyordu. Sibel, ona hiç bakmadan, babasının yanına, kendi sandalyesine oturdu. Recep, kızının yüzündeki d
