Tahtın Gölgesinde
Basının önünde çekilmiş o mükemmel kare, ertesi sabah gazetelerin sosyete ve ekonomi sayfalarını süslüyordu. Kerem ve Sibel, hüzünlü ama dimdik, modern bir kraliyet ailesi portresi çiziyor; Orhan ise arka planda yakalanmış şaşkın ve öfkeli ifadesiyle "aile birliğini hiçe sayan duygusuz ağabey" rolüne çoktan soyunmuştu.
Zafer, tatlı ve anlıktı.
Sibel, kahvesini yudumlarken tabletinde haberleri okuyordu. Her övgü dolu kelime, içinde bir ağırlık, bir yabancılaşma hissi yaratıyordu. Başarmışlardı. Kerem'in istediği olmuştu. Peki ya onun ne oldu? Bu zafer, onu bir adım daha Kerem'in dünyasına mı hapsediyordu?
Kerem, ofisine kapanmış, Orhan'ın kaybettigi itibarın yerine somut bir darbe planlıyordu bile. Basın hamlesi, sadece bir manevraydı; asıl savaş şirketin hisse senetl
