ARŞİV
Kerem'in doldurup uzattığı çek, masanın üzerinde, aralarındaki mesafenin tam ortasında duruyordu. Bir barış çubuğu değil, bir boyunduruk gibiydi. Miktar, babasının borcunu fazlasıyla kapatacak kadar büyüktü. Sibel, çeke değil, Kerem'in yüzüne baktı. Orada, zaferin soğuk tatmininden çok daha fazlasını, derinlerde bir yerde saklı, neredeyse acımasız bir merak görüyordu. Onu ne kadar zorlayacaktı? Nerede kırılacaktı? Yoksa kırılmayacak mıydı?
"Faiziyle geri alacağım," dedi Kerem, sesi oda kadar soğuk ve durgundu.
Sibel, bir an bile tereddüt etmedi. Çek'i aldı, toplantı çantasının içindeki dosyaların arasına, hiçbir önem atfetmeksizin yerleştirdi. Yüzünde, bir an önceki çaresizlikten eser kalmamıştı; yeniden çelikleşmişti.
"Elbette. Her kuruşunu." Başını kaldırdı, gözleri artık bir m
