ตอนที่12 ชัดเจนแค่บางเวลา
“ผมคุณเริ่มยาวแล้วนะคะ” อิงฟ้ารีบเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันที ตั้งหน้าตั้งตาเป่าผมให้มาเฟียหนุ่มอย่างตั้งใจ
“ไม่ชอบให้ฉันไว้ผมยาว”
“ยาวมากเกินไปก็ดูน่ากลัวค่ะ”
“พรุ่งนี้ฉันเรียกช่างมาตัดผมให้แล้วกัน” แก้มเนียนขาวแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อเมื่อได้ยินมาเฟียหนุ่มพูดแบบนั้น
“เสร็จแล้วค่ะ” อิงฟ้ารีบวางไดร์เป่าผมลงและรีบหันหลังเดินออกไปจากตรงนั้นที เมกะลุกไปหยิบชุดนอนจากในตู้มาสวมและรีบเดินตามหลังออกไป เจออิงฟ้ากำลังยัดเสื้อผ้าชุดเดิมใส่กระเป๋าสะพาย และของบนโต๊ะทำงานก็ถูกเก็บเรียบร้อย
“ฟ้าขอยืมชุดก่อนนะคะ วันหลังจะซักมาคืนให้ สวัสดีค่ะ” ร่างบางหันไปพูดกับชายหนุ่มสะพายกระเป๋าใบเล็กตั้งท่าจะเดินออกจากห้องทำงานไป
“เธอจะไปไหน” เสียงเข้มเอ่ยถาม อิงฟ้าชะงักฝีเท้าและหมุนตัวหันหลังกลับมาตอบใบหน้าเรียบนิ่ง
“กลับบ้านค่ะ ตอนนี้เลยเวลาเลิกงานมาครึ่งชั่วโมงแล้วค่ะ พรุ่งนี้ฟ้ามีเร
