ตอนที่9 ปราบพยศ 2

1336 Words

ตอนที่9 ปราบพยศ 2 ขาสองข้างถูกแยกออกจากกันพับชันเข่าชี้ขึ้นไปด้านบน กลีบอวบนูนสีชมพูเข้มที่ปิดสนิทถูกเคลือบด้วยน้ำหล่อลื่นมันวาวโชว์เด่นอยู่ตรงหน้า “อื้อ..” เสียงร้องครางดังขึ้นเมื่อลิ้นร้อนปาดเลียตรงกลางร่อง ความเสียวซ่านแล่นปรี๊ดขึ้นไปตรงท้องน้อย ร่างกายเริ่มผ่อนคลายเมื่อกระแสไฟวิ่งพล่านไปทั่วร่างกาย ไม่ทรมานเหมือนตอนแรก “ดูดแรง ๆ ค่ะ” ปากบางยังเอ่ยเรียกร้องไม่หยุด นั่นเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่กำลังกระตุ้นฮอร์โมนในร่างกายให้ตอบสนองต่อเพศตรงข้าม ความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อโดนสัมผัส พอคาดการณ์ได้ว่าเธอได้รับยาปลุกเซ็กซ์ตัวไหนเข้าไป “แม่งไปเอายาเชี่ยนี้มาจากไหนกันวะ” เมกะได้แต่สบถด่าในใจ ยาที่อิงฟ้ากินเข้าไปต้องสั่งซื้อจากต่างประเทศเท่านั้น และมีขายแค่ในตลาดมืดเพราะถูกปรุงขึ้นพิเศษ คนที่กินยานี้เข้าไปจะมีสติครบถ้วนแค่มีความต้องการมากกว่าคนปกติเท่านั้นเอง คนส่วนมากเรียกยานี้ยาฟิลแฟน “อื้อ..คุณ หนูต้องการมากกว่านั้น” เมกะยังได้ยินเสียงเรียกร้องเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งที่ตอนนี้ช่องทางคับแคบผลิตน้ำสีใสไหลซึมออกมาไม่หยุด ลิ้นร้อนยังคงดูดเลียในขณะที่อิงฟ้าร้องครวญครางไม่ได้ศัพท์ สะโพกกลมมนส่ายไปมาเพราะโดนความเสียวเล่นงาน “อื้อ..หนูทรมาน มันทรมานเกินไป อ่าส์..” ศีรษะทุยเล็กส่ายไปมาจนผมเผ้ายุ่งเหยิง หน้าท้องแบนราบเกร็งอย่างเห็นได้ชัด “ผ่อนคลายอิงฟ้า อย่าเกร็ง” เมกะพยายามช่วยเธออย่างใจเย็น แต่อีกฝ่ายกลับต้องการมากขึ้นเรื่อย ๆ “ฟ้าทรมาน ตรงนั้นของฟ้ามันต้องการมากกว่านั้น” “ผ่อนคลาย ฉันจะใส่นิ้วฉันเข้าไป” นิ้วเรียวยาวสอดใส่เข้าไปช่องทางคับแคบเริ่มจากหนึ่งนิ้ว “อื้อ..อ่าส์” ผนังอุ่นนุ่มตอดรัด จากนั้นเมกะก็เพิ่มเป็นสองนิ้วและขยับเข้าออกเป็นจังหวะอ่อนโยนเพื่อให้ร่างกายหญิงสาวคุ้นชิน เพราะตรงส่วนนั้นจะได้ไม่บอบช้ำจนเกินไปสำหรับครั้งแรก “เร็วอีกค่ะ เร็วอีก อื้อ…” เสียงหวานเอ่ยพูดสลับกับเสียงครางแทบฟังไม่ได้ศัพท์ เมื่อนิ้วโดนตอดรัดถี่ขึ้นเรื่อย ๆ จึงส่งลิ้นร้อนตวัดเลียตรงติ่งเกสรเพื่อกระตุ้นให้ร่างกายปลดปล่อยออกมาถึงที่สุด “อื้อ..อ่าส์ ฟ้า ฟ้า อื้อ..คุณ อื้อ..อ่าส์” ในที่สุดอิงฟ้าก็ปลดปล่อยออกมา คนตัวเล็กนอนชันเข่าขาสองข้างสั่นเทาจนเมกะต้องจับขาทั้งสองข้างเหยียดยาวไปกับเตียงนอน ปล่อยให้ร่างบางนอนหอบเหนื่อย ส่วนเขานั้นก้าวเท้าลงจากเตียงเพื่อจะไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ “คุณจะไปไหนคะ” “ก็จัดการตัวเองน่ะสิถามได้ เธอคิดว่ามันตื่นขึ้นมาขนาดนี้แล้วมันจะลงเองได้หรือไง” เสียงเรียบนิ่งตอบกลับ สีหน้าบ่งบอกว่าเขากำลังทรมานอยู่ไม่น้อย “ให้ฟ้าช่วยคุณนะคะ” ร่างกำยำหันขวับไปทางหญิงสาว อิงฟ้าอยู่ในท่าคุกเข่าก้มลงใช้ปากบางกลืนกินปลายดอกเห็ดสีแดงก่ำเข้าไปเกือบสุดลำยาว “อ่าส์..อย่าให้ฟันโดนเด็ดขาด” ปากเล็กยังทำหน้าที่ดูดดุนแท่งยาวสลับกับหยอกล้อปลายดอกเห็ด “อ่าส์..อิงฟ้า” ลิ้นนุ่มปาดเลียจากโคนขึ้นไปจนสุดลำยาว เส้นเอ็นขยายปูดนูน ตรงปลายปล่อยน้ำสีใสออกมาเคลือบจนปลายมันวาว “เร็วอีกอิงฟ้า” มือเล็กชักลำยาวขึ้นลง ลิ้นนุ่มยังปาดเลียสลับกับกลืนกิน “เร็วอีกอิงฟ้า ฉันใกล้แล้ว” “อ่าส์..” ในที่สุดมังกรตัวเขื่องก็ปล่อยน้ำรักออกมาเปรอะเปื้อนมือเล็ก มีบางส่วนกระเด็นเปื้อนใบหน้าหญิงสาว “ไปอาบน้ำแล้วมานอน เสื้อผ้าอยู่ในตู้” เสียงเรียบเอ่ยบอก อิงฟ้าพาร่างบางเปลือยเปล่าเดินเข้าห้องน้ำเพื่อล้างร่องรอยคราบน้ำรักออกจากตัว และพาตัวเองมาล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มที่ถูกเปลี่ยนผ้าปูที่นอนผืนใหม่เรียบร้อยแล้ว โดยไร้เงาของชายหนุ่ม ห้องทำงาน “อิงฟ้าล่ะครับ เธอเป็นยังไงบ้างครับ” ภัทรเอ่ยถามคนเป็นนายทันที “นอนหลับอยู่ในห้อง” เมกะตอบกลับแค่นั้น “จัดการคนที่มันกล้าก่อเรื่องวันนี้ด้วย” เสียงเรียบออกคำสั่ง “ครับนาย” ทั้งสองนั่งทำงานในห้องต่อกันเกือบสว่าง ปั่ก! “นายจะนอนที่นี่หรือให้จัดห้องให้นายใหม่ครับ” ภัทรเอ่ยถามขึ้นเมื่อปิดแฟ้มงานแฟ้มสุดท้ายของวันนี้ลง “นอนที่นี่ ยังปล่อยให้เธออยู่คนเดียวไม่ได้ ยาที่กินเข้าไปค่อนข้างมีปริมาณที่มากพอสมควร หัวใจเธอยังเต้นไม่เป็นปกติ” หลังจากเข้าไปดูหญิงสาวมาแล้วรอบหนึ่ง และตรวจเช็กชีพจรตอนนอนหลับก็ยังไม่ปกติเท่าไหร่ และยังมีอาหารสะดุ้งบางครั้ง “ครับนาย” ตอนสาย “อื้อ..” ดวงตากลมโตลืมตาตื่นหลังจากนอนหลับไปหลายชั่วโมง “อ้ะ!” ร้องตกใจเมื่อหันไปเจอชายหนุ่มคุ้นตานอนหลับอยู่ข้าง ๆ สมองเริ่มประมวลผลเหตุการณ์ที่ผ่านมา จึงเอาแต่นั่งเงียบทำอะไรไม่ถูก “ถ้าง่วงก็นอน ถ้าไม่นอนก็ลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะเธอกำลังรบกวนการนอนของฉัน” เสียงเรียบเอ่ยบอกขณะที่ตาสองข้างยังปิดสนิท และต้องตื่นขึ้นมาด้วยเสียงร้องของหญิงสาวทั้งที่เขาพึ่งได้นอนไปยังไม่ถึงสี่ชั่วโมงด้วยซ้ำ “ขอโทษค่ะ” โต๊ะอาหาร มื้อเช้าของวันเริ่มขึ้นตอนเวลาเกือบเที่ยง หลังจากทานมื้อเช้าเสร็จภัทรก็ทำหน้าที่ซักถามถึงเหตุการณ์เมื่อคืนว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก่อนหน้านั้นเขาได้เค้นเอาคำตอบจากพนักงานสาวที่ทำหน้าที่ชงเหล้าเมื่อคืนนี้แล้ว “เมื่อคืนมีพนักงานทำหน้าที่ชงเหล้าในห้องนั้นกับฟ้าด้วยค่ะ และท่าทีเขาดูแปลกมากตั้งแต่ต้น เขาไม่ยอมให้ฟ้าช่วยชงเหล้าเลย คอยบอกแต่ให้ฟ้านั่งดื่มเอ็นเตอร์เทรนลูกค้า และแก้วที่ใส่ยาน่าจะเป็นแก้วสุดท้ายที่เขาบังคับให้ฟ้าดื่มค่ะ” อิงฟ้าเล่ารายละเอียดทั้งหมดให้ภัทรฟัง ซึ่งมันตรงกันกับที่พนักงานคนนั้นสารภาพ “จัดการหรือยัง” เสียงเรียบเอ่ยถามขึ้นหลังจากนั่งฟังเธอสองคนพูดกันอยู่นาน “จัดการเรียบร้อยแล้วครับนาย” “แล้วคนที่มันจ่ายเงินจ้างให้ทำเรื่องเชี่ย ๆ นี่ล่ะ จัดการหรือยัง” “เรียบร้อยครับนาย” “จัดการย้ายอิงฟ้าขึ้นมาช่วยทำงานบนห้อง ให้ดูเรื่องบัญชีและสต๊อกสินค้า บอกเดย์ให้รับคนใหม่เข้ามาแทนตำแหน่งที่อิงฟ้าทำอยู่” “ครับนาย” “ไปส่งอิงฟ้ากลับบ้านด้วย” ใบหน้าเรียวเล็กอมยิ้มมุมปาก ในความโชคร้ายยังมีความโชคดีเกิดขึ้น อย่างน้อยเธอก็ได้เข้าใกล้ชายหนุ่มมากขึ้นแม้จะในสถานะใดก็ตาม “ขอบคุณค่ะ” รถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวมาจอดหน้าบ้านไม้สองชั้นหลังเล็ก เมื่อเห็นอิงฟ้าเปิดประตูลงจากรถก็มีเสียงตะโกนข้ามรั้วมาจากบ้านอีกหลังที่อยู่ติดกัน “พี่ฟ้า ทำไมกลับมาเอาป่านนี้คะ แล้วรถพี่ฟ้าไปไหนทำไมถึงต้องมีคนมาส่งคะ” เด็กสาวรัวคำถามใส่ไม่หยุด รีบวิ่งเข้ามาหาพี่สาว “เรื่องมันยาวไว้พี่จะเล่าให้ฟังทีหลัง เข้าบ้านก่อนตรงนี้แดดมันแรง” ห้องทำงานเมกะ “เมื่อคืนยังไม่เกิดอะไรขึ้นใช่ไหมครับ” ภัทรเอ่ยถามขึ้นทันทีหลังจากกลับมาจากส่งอิงฟ้าที่บ้าน “ไม่” “ก็ดีครับ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more